1. Mini - 118


    Datum: 29-5-2019, Categorieën: Romantisch Auteur: Keith, Bron: Opwindend 

    ... ik heb een vraag…” Joline keek me aan “Jij kijkt serieus, Kees.” Ik knikte. “Ben ik ook. Ik legde de situatie van André uit en vervolgde: Zullen we hem volgende week meenemen naat het Boogers/Jonkman-sinterklaasfeest?” Joline keek twijfelend. “En dan? Ja, ’t is gezellig en zo, maar dan zit hij daar in z’n eentje. Zonder gedicht, zonder surprises, zonder cadeau…”

Ik schudde mijn hoofd. “Cadeau’s, surprise en gedicht regel ik wel. Maar ik wil hem die avond niet sip thuis laten zitten. Het is een fijne vent met goed gevoel voor humor, maar hij heeft behoorlijk last van zijn scheiding.” Joline knikte. “Als jij denkt dat hij het leuk vindt… Wél met de rest overleggen! En waar slaapt hij?” Ik dacht even na. “We hebben op zolder nog een kamer met een bed. Kaal, maar voor één nachtje… Ik ga Ma straks wel even bellen.” Joline stond op. “Je blijft een rare snuiter, Kees Jonkman. Maar wel een hele lieve. En niet alleen voor mij.” Ze gaf me een luchtig zoentje. “De rest komt straks, tijdens en na het dansen. En ...
    ... nu er uit; wij moeten ook opruimen.”

Ik liep terug naar Henk en vertelde hem wat ik van plan was. “Maar… Dan zit hij op een familiefeest. Da’s toch helemaal niet leuk?” “Ik denk het wel, Henk. De families Boogers en Jonkman kennende, komen er een aantal… ahum… onthullende gedichten tevoorschijn en wordt er gigantisch gelachen. Ik denk dat hij zich geen seconde verveelt.” Henk keek me aan. “Je bent af en toe een hele vreemde vent, Kees. Werk moet je gescheiden houden van privé.”

Ik schudde mijn hoofd. “Néé Henk! Als een van je mensen ergens mee zit, moet je hem helpen. Investeren in je personeel, noem ik dat. Dat betaalt zich dubbel en dwars terug.” Hij haalde z’n schouders op. “Oké… Zit wat in. Maar om zó ver te gaan…” Ik gaf hem een klop op zijn schouder. “Hoe dan ook: dank voor het meedenken, Henk. Ook jij nu lekker weekend vieren.” Hij trok zijn jas aan. “Goed weekend, Kees.” En met een lekker gevoel deed ik even later de deur van mijn bureau achter me op slot. Weekend! En oh ja… dansles. Hmmm….
«12...5678»