Mini - 129 - Sex Verhalen

Mini - 129

... haar zaak en gniffelde: “Bovendien heb ik een hele aardige professor, die erop gebrand is om dit soort ‘letselschade-haaien’, zoals hij ze noemt, juridisch de nek om te draaien. Je kunt volstaan met een mailtje haar kant uit te sturen met de boodschap dat je haar mail gelezen hebt en dat je inhoudelijk niet van standpunt veranderd bent. Jou kennende gaat dat een interessant mailtje worden.” Ze giechelde. Marion ook.

Ik keek An aan. “Angelique, volgens mij ga ik jou iets schuldig zijn.” Ze schudde haar hoofd. “Niks daarvan. Jo heeft me gered uit de klauwen van Zomers, me DT binnen gesleurd, jij hebt ervoor gezorgd dat ik een goeie stage-beoordeling kreeg… en kijk mij nu eens: Van ‘stagiaire’, lees voetveeg van bijna iedereen binnen Zomers haar toko tot juridisch medewerkster van DT met een vast contract… En jij hebt me geholpen om die arme Henry in mijn netten te vangen… Laat mij nu eens wat terug doen.” Ze knipoogde. “Fijne avond Kees.”

Ik liep weer naar m’n bureau. Nu meteen maar een mailtje richting Zomers schrijven.

"Weledelgestrenge vrouwe. Ik heb uw mail ontvangen en met belangstelling gelezen. M.b.t. de titulatuur:

U

heeft de brief ondertekend, dus

U

bent verantwoordelijk voor de inhoud ervan. U blijkt nog steeds prima in staat om de schuld op een ander te schuiven. Maar dat was mij reeds bekend.

Ten tweede: als u denkt dat u mij met juridische bluf bang kunt maken: U weet niet wie u voor u heeft.

Kortom: ik wijs uw schikkingsvoorstel met ...

... klem van de hand. Er wordt niet, ik herhaal: er wordt NIET geschikt. Met vriendelijke groet, Ir. C. Jonkman.”

Terwijl ik de mail aan het herlezen was, kwam Joline binnen. “Hoi schat… Heb je even tijd voor me?” “Eén moment, Joline. Even een mailtje aan Zomers herlezen.” “Zomers?” Ze spoog de naam bijna uit. Ik liet haar de mailtrail lezen. “De vuile trut… 20.000 euro schikken? En 30% daarvan in haar eigen zak steken, zeker.” “50%, hoorde ik net van Angelique, schat.” Joline’s ogen flikkerden gevaarlijk. “Als ik die trut tegenkom…” Ik stond op, omarmde haar en zei: “Dan groet je haar vriendelijk en vraagt belangstellend hoe het is om failliet te zijn, liefje van me…” “Hé, vrijdozen! Uitgerekend jullie gaven ons de raad om je op het werk een beetje in te houden!” Angelique stond achter ons. Ik wees op mijn beeldscherm. “Kun je nog drie regels lezen?” Ze liep naar de PC, las en zei: “Niks mis mee, Kees. Versturen.” Ze kneep haar ogen samen. “Weet je wat mevrouw momenteel doet?” Ik wees op de PC. “Nou… deze onzin?” Angelique knikte. “Inderdaad. Net even opgezocht: ze werkt op freelance-basis voor een derderangs kantoortje in Arnhem. Doen alleen dit soort zaakjes. Inderdaad ‘letselschade-haaien’, zoals mijn prof het zo mooi uitdrukt. Ze heeft geen eigen bureau meer.”

Joline keek zuinig. “Da’s een fors lesje nederigheid voor mevrouw de IJskoningin.” Ze keek plagend naar mij. “Voor sommige mensen kan dat genezend werken…” Ik stak m’n tong uit, liep naar de PC en drukte op ...