Mini - 129 - Sex Verhalen

Mini - 129

... met z’n drieën. “Einde verhaal mensen.” André keek rond. “En nee, ik ga geen vragen beantwoorden.” “Ik hoop dat dit pas het begin is, André. Voor jullie beiden. Normaals: proficiat.” Rob zei het op zijn eigen manier: rustig, bedaard. Hij knikte André toe. “Daar kunnen wij ons alleen maar bij aansluiten, vriend”, zei Henk. “Maar… wat doe jij hier eigenlijk nog? Jij moet richting

Miranda

. Een team in elkaar zetten! Vanaf vandaag ben je ‘piraat-met-bijzondere-opdracht’, dus… Opbokken jij! We plakken je kop wel tijdelijk af op de tekening.” André stond op. “Ik wilde jullie toch even op de hoogte brengen. Miranda wacht maar even. Jongens… Dank je wel; tot over zeven weken!” Met een zwaai ging hij de deur uit.

“Sjongejonge… Wie had dat gedacht? Onze André met het enfant terrible van DT…” Frits keek om zich heen, maar Henk corrigeerde hem meteen. “Frits: Marion is geen enfant terrible meer. Dat hoofdstuk hebben we achter ons gelaten, oké?” Frits knikte. “Je hebt gelijk, Henk. Sorry.” Ik nam de regie weer in handen. “Oké mensen… Over tot de orde van de dag. Of moet ik zeggen: de chaos van de maand? December wordt druk, jongens…” Het volgende halve uur bespraken we de stand van alle projecten die we als team onder handen hadden. Het project van André, een klein boorplatform voorzien van een nieuwe installatie, had hij vorige week kunnen afronden; twee andere projectjes waren op schema en zouden voor Kerst opgeleverd kunnen worden; het grote project waar DT 40 miljoen mee ...

... had binnengesleept was in de laatste fase van afronding en zou eind Januari gereed kunnen zijn. Bleef over: het project Patrouilleboten voor Damen. “Rob, aanstaande woensdag ga jij, samen met Henry richting Damen. Technische bespreking van onze voorstellen. Vrijdag gaan Henry, jij, Fred en ik naar Damen toe. Dan ligt het prototype in het water, gereed voor een proefvaart na wat modificaties. Ik wil graag dat jij ook meegaat op die proefvaart en met de machinist praat. Onze voorstellen voor modificaties bekijkt en daar je oordeel over uitspreekt. Jij bent momenteel de man van de meest recente praktijk.” Hij keek vrolijk. “Binnen een twee weken al weer op zee? Prima! Op deze manier is zo’n landrottenbaantje wel uit te houden en kom ik vrolijk thuis…” Ik moest lachen. “Ik ken iemand die dat wel op prijs zal stellen.”

Om kwart voor tien maakte ik een eind aan de meeting, maar niet voordat ik iedereen gewaarschuwd had. “Luister lui: aankomende paar weken worden druk. Ik vraag veel van jullie en we zullen weer eens behoorlijk moeten overwerken. Dat hebben we de laatste paar maanden niet zoveel hoeven doen, maar je merkt dat de economie in de lift zit. Dan vertaalt zich in werk. Da’s goed. Maar: niemand van jullie, ik herhaal: niemand van jullie gaat meer dan twee avonden in de week overwerken. Ik heb afgelopen zomer de fout gemaakt om daar niet op te letten; dat ga ik nu wél doen. Jullie hebben allemaal een partner en een aantal heeft een gezin. Leuk dat je meer geld in het laatje ...