Mini - 160 - Sex Verhalen

Mini - 160

... zes staat het diner klaar, meneer. Wil de rest van deze piratenbende zo vriendelijk zijn dit zinkende schip voor die tijd verlaten te hebben?” Computers werden afgesloten en een kwartier later was de rest naar huis, inclusief Frits met z’n pubers.

En om half zes zaten Joline, Angelique, Henry, Fred en ik in de groepsruimte te eten. Broodjes met een kop soep. Joline keek enigszins afkeurend naar haar soep. “Oké, ik bespeur progressie. Ditmaal drie balletjes in m’n soep. Een verdwaalde sliert prei, een snipper wortel en een roosje bloemkool. En meneer de cateraar noemt dit ‘groentensoep’. En verkoopt het voor 3,50 euro per kop. Ik ga binnenkort eens bij die man langs.” Fred knikte. “Groot gelijk, Joline. Hier ga je niet dik van worden. Moet ik meegaan tijdens je bezoekje? Om die man te overtuigen, zeg maar?” Joline schudde haar hoofd. “Nee hoor. Kan ik prima zelf. Hou jij je maar bezig met het nageslacht van Frits.”

Hij gromde onheilspellend en ik keek hem vragend aan. “Kees, als ik vroeger tegen mijn ouwe heer de taal had gebezigd die dit dametje over de meiden en mij bezigde, was ik bij kop en kont gepakt en de strontsloot achter ons huis in gesmeten. En hij was een half uur bovenop me gaan staan, totdat hij zeker wist dat ik verzopen was. En dat heb ik haar letterlijk ook zo gezegd. Ze was even alleen op het bureau en zat op haar telefoon te kletsen met een vriendinnetje. En noemde Gonnie een arrogante bitch, Erika een trutje en Denise een slettenbak. En op dat ...

... moment zag ze mij en drukte ze héél rap de telefoon uit…”

Hij grijnsde gemeen. “Ik heb toen wat computerprogramma’s laten draaien; even later klonk het complete gesprek door de speaker, waar Gonnie, Erika en Denise bij zaten. Toen de weergave van het gesprek begon schrok ze zich helemaal kapot en wilde er van tussen knijpen; Ik ben maar weer even in de deuropening gaan staan.”

Joline schoot in de lach. “Het arme kind…” Fred gromde. “Arm kind? Over het paard getild kreng, zul je bedoelen. Volgens haar ben jij een golddigger en ben ik een kruising tussen een nijlpaard en een hele enge nerd.” Joline kneep haar ogen even samen. “Wil jij haar morgen nog wel op je bureau hebben?” Fred knikte. “Denk jij dat ik me laat afschrikken door zo’n puberkrengetje? Ik heb haar vriendelijk verteld dat ze vanaf dat moment haar telefoon op ‘uit’ moest laten staan en keihard aan het werk moest gaan.” Hij grinnikte wéér. “En ik heb gezegd dat als ze morgen haar telefoon bij zich heeft, het ding vliegles krijgt… Vanaf de vierde verdieping. Toen begon mevrouw te protesteren: dat mocht ik niet doen, en zonder telefoon zou haar hele netwerk in elkaar ploffen en meer van die onzin… Ik heb haar gevraagd of ik de opname van haar gesprekje anders aan haar pa moest laten horen… Toen haalde ze bakzeil. Haar vervolgens gewaarschuwd dat ik haar telefoon zonder moeite kon traceren; als die morgen ook maar binnen een kilometer van DT zou komen, zou ik ‘m jammen. Ik ben benieuwd… En haar vervolgens keihard aan ...