De Gezusters Santegoed - 15 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed - 15

... wat getuigenissen van Kurt hier, konden ze zowat de hele bende oppakken.’

‘Wat heeft hij ermee te maken?’

‘Nou, Kurt heeft een wat roerig verleden, zo zal ik het maar uitdrukken.’

Kurt onderbreekt me meteen en zegt: ‘Ze mogen het best weten, John. Ik heb dingen gedaan, waar ik echt niet trots op ben. Maar ik was juist bezig om mijn leven te beteren, en John heeft me daarbij heel erg geholpen. En toen ik gisteren hoorde, dat ze juist John probeerden te beroven, was voor mij de maat vol. Alles wat ik wist, dat heb ik nu aan de politie verteld. Ook wat ik zelf allemaal gedaan heb. Maar daardoor is nu wel de hele bende opgerold. Maar er bestaat dan wel een kans, dat ik zelf misschien nog eens terug de cel in moet. Maar dat zien we dan wel weer. Ik zie er nu in ieder geval niet meer tegenop, want dan weet ik voor mezelf, dat ik ook echt met een schone lei kan beginnen. Als dat dan voorbij is, dan ben ik ook echt crimineel af!’

Joris knikt. ‘Nou, dat is anders toch best moedig. Je vrijheid in de waagschaal leggen, om je vrienden te vrijwaren van een bende. Maar hier ben je gewoon welkom. Ik ken John goed genoeg, dat hij niemand zou meenemen, die hij niet absoluut vertrouwt.’

‘Dank u. Ik zal me dan ook maar meteen voorstellen. Ik ben Kurt Janszen.’

Joris geeft Kurt een hand. ‘Nou, welkom in Kampen, Kurt. Ik ben Johan Santegoed. En dit is mijn vrouw Jolien.’

Kurt stelt zich ook netjes voor aan Jolien. Ze zegt: ‘Ik ben het met Johan eens, ik vind het moedig, dat ...

... je voor John zoiets doet. Dat zou echt niet iedereen gedaan hebben.’

‘Ach, ik besefte me gewoon, dat ik straks op de dag des oordeels ook weer in het reine moet staan. Het was gewoon juist om te doen en het was ook het juiste moment. Dan hoef je niet lang na te denken. Dat heeft niets te maken met moed.’

Iedereen kijkt even verbaasd op. Maar Jolien knikt goedkeurend. ‘Dat is inderdaad het juiste, wat je gedaan hebt. Ik neem aan, dat je geweten nu minder zwaar op je drukt?’

‘Dat klopt. Maar ik ga nog wel mijn excuses aanbieden aan de mensen, die ik gedupeerd heb. Pas dan heb ik voor mijn gevoel alles gedaan, wat ik kon doen.’

‘Dan weet ik zeker, dat op de dag, dat je voor Petrus staat, je hemelpoort voor je open gaat.’

‘Dat hoop ik ook. Daarvoor doe je het uiteindelijk ook. En natuurlijk ook om een goede vriend te helpen.’

We vertellen dan over de afgelopen nacht. Joris en Jolien zijn best geschokt, maar zijn wel blij, dat uiteindelijk alles is goed gekomen. Even later komen Johan en Helen ook thuis. Dan hebben we al de caravans geplaatst en zijn we bezig om de spullen van de band uit te laden.

Ook Johan en Helen vertellen we van afgelopen nacht. Die zijn ook behoorlijk geschokt. Helen vraagt me dan: ‘Durven jullie nu nog wel van huis te gaan? Ik zou het niet durven!’

Chantal zegt lachend: ‘Je hebt nog nooit bij John zijn huis heel goed bekeken. Dan zou je wel weten, dat het bijna een bunker is. En zeker zijn loods. Die is beter beveiligd, dan de kluis ...