De Gezusters Santegoed - 15 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed - 15

De volgende morgen word ik wakker door het geluid van de telefoon. Ik kijk op mijn wekker, en zie dat het acht uur is. Ik pak mijn telefoon en zie dat Sander me belt, een van de bandleden van de Crazy Horses, de band van Gerard.

Ik neem op: ‘Met John!’

‘Hey, zijn jullie nou nog niet wakker? We staan al even op je te wachten!’

‘Even wachten, we komen eraan.’

Ik sta op, en daardoor wordt Chantal ook wakker.

‘Wat is er?’

‘Sander en Wilbert staan voor de deur. Die hebben volgens mij het berichtje van Gerard niet gelezen.’

‘Ow, maar we moeten toch opstaan. Maak jij de deur even open?’

Ik knik en trek me vlug wat kleren aan.

Sander en Wilbert kijken verbaasd, dat ik nog niet klaar ben om op pad te gaan.

‘Hey, hebben jullie je verslapen? Het is zo half negen, dan zouden we toch gaan?’

‘Heb je toevallig nog het berichtje van Gerard gelezen?’

‘Nee, hoezo?’

‘Dan had je wel geweten, waarom wij nog niet wakker waren. Gisteren heeft hier de binnenplaats vol met politieauto’s gestaan. Een stel dieven heeft geprobeerd in de loods in te breken. Twee ervan zijn gepakt, een derde kon ontsnappen. Maar de smeerlappen probeerden Kurt er ook nog bij te lappen. Midden in de nacht kon ik Gerard opbellen, want ik wist, dat Kurt bij hem zou blijven slapen.

Nu zit Kurt op het politiebureau belastende verklaringen af te leggen voor een heel aantal ongure gasten. En wij moeten ook nog naar het bureau om de aangifte te ondertekenen en verklaringen op te laten ...

... stellen. Dat was me gisteravond een hele toestand!’

Sander en Wilbert kijken geschokt. ‘Dat meen je niet! Maar waarom wilden ze dan in de loods inbreken?’

‘Waarschijnlijk om de wagen, die ik gekocht had, terug te stelen. Dat schijnen ze al eens vaker gedaan te hebben. Alleen ze hadden wat problemen om de deur open te krijgen.’

Wilbert moet nu hard lachen. ‘Ja, dat geloof ik best! We hebben je er vaak genoeg mee voor de gek gehouden, maar nu begrijp ik wel, waarom. En eerlijk gezegd, ik ben ook blij, dat die loods van jou zo goed beveiligd is.’

‘Ja, daar ben ik nu ook wel blij om. Schijnbaar is het toch goed materiaal, want de koevoet, die ze bij zich hadden, was zelfs gebroken. Heel veel schade heb ik niet, een deukje in de deur en wat krassen. Ze hebben niet eens de kans gekregen om de deur een klein beetje te forceren. En het alarmsysteem heeft perfect werk afgeleverd. Daardoor was de bewaking en de politie tijdig hier.’

‘Wow, wild west hier in Echt. En dan staan wij zo vroeg voor je deur om je wakker te maken. Hoe laat waren ze hier weg?’

‘Net na middernacht. Maar het duurde wel even, voordat we slaap konden vatten.’

‘Dat begrijp ik wel. Jezus, wat een toestand! Maar wat nu?’

‘Jullie kunnen rustig al naar Kampen rijden. Jullie hoeven niet op ons te wachten. Misschien dat wij dan Kurt meenemen, als hij klaar is op het bureau.’

Sander kijkt Wilbert even aan. Wilbert zegt dan: ‘Niets daarvan! Samen uit, samen thuis! We wachten hier wel op jullie. Maar ...