1. De Gezusters Santegoed - 15


    Datum: 22-8-2017, Categorieën: Romantisch Auteur: Maxine, Bron: Opwindend

    ... toezeggen?’
    
    ‘Hetzelfde als jij. Gewoon, dat we zouden gaan trouwen, maar dat we zelf ons moment kiezen.’
    
    ‘En wanneer heb je dat dan met haar besproken?’
    
    ‘Toen ik nog in Bemelen woonde. We hadden toen net bekend gemaakt, dat we gingen samenwonen. En jij was toen net in Kampen geweest. Toen ben ik een dag met de trein naar Kampen gereisd, en heb dit toen met haar in haar werkplaats besproken.’
    
    ‘Ah, nu begin ik het allemaal te begrijpen. Je moeder wilde gewoon nog wat meer zekerheid hebben. Voor het geval, dat ik het niet zou durven.’
    
    Chantal lacht. ‘Ik denk het. Maar ze zou nu toch wel moeten weten, dat jij je woord altijd houdt.’
    
    ‘Wat doen we morgen? Zullen we haar nog even op de proef stellen, door onze ringen nog niet om te doen? We nemen ze wel mee, maar doen ze pas om als we op de bruiloft zijn. En dan geven we haar een klein beetje op haar donder, dat ze zich er zo mee heeft bemoeid?’
    
    ‘Hmm, een klein beetje straf heeft ze wel verdiend. Ja, zo gaan we het doen. Maar ik geef mam op haar donder, niet jij!’
    
    ‘Dat vind ik prima. Wat een vrouw is ze toch!’
    
    Chantal moet dan opeens heel erg gapen. ‘Eigenlijk zou ik je nu moeten bedanken, omdat je me gevraagd heb. Maar ik ben nog steeds erg moe. Vind je het erg?’
    
    Ik schud mijn hoofd. ‘Natuurlijk niet. Ik ben zelf ook nog moe. En morgen moeten we wel fris zijn.’
    
    Daarop kleden we ons uit, en gaan in bed liggen. Chantal kijkt nog een keer naar haar ring en zeg: ‘Ik kan het nog steeds amper geloven. Je hebt me echt gevraagd. Ook al heeft mijn moeder zich er wat mee bemoeid, ik ben er echt heel erg blij mee.’
    
    Ik bekijk mijn ring ook nog eens. Het is eenzelfde ring, ze passen goed bij elkaar. ‘Je moeder is anders wel een goede siersmid. Die ringen heeft ze prachtig gemaakt. Daarvoor krijgt ze van me nog wel een flinke bos bloemen. Maar niet voordat je haar op haar donder hebt gegeven.’
    
    Chantal komt dan tegen me aanliggen, waarna we gaan slapen.
«12...18192021»