De Gezusters Santegoed - 15 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed - 15

... ophouden. We hebben nu alles wat we nodig hebben, en mocht er nog iets zijn, dan weten we u wel te bereiken.’

Ik laat dan de heren uit, en even later is de wagen om de hoek verdwenen. Ik zucht dan eens diep en zegt: ‘Zo, dat hebben we dan ook weer gehad!’

Ik zie dan Kurt staan en loop naar hem toe.

‘Je zal nu ook wel moe zijn.’

‘Bekaf. Ik kan bijna staand slapen, maar het was me het allemaal waard.’

‘Heeft het nog gevolgen voor jou, Kurt?’

‘Min of meer. Ik heb wat zaken opgebiecht, waar ik zelf ook aan meegedaan heb. Maar omdat ik meehelp bij het oprollen van de bende, kan ik strafvermindering krijgen. Ze gaan in ieder geval proberen me te ontslaan van strafvervolging, in ruil voor mijn getuigenis.’

‘Maar dat kan betekenen, dat je je baan gaat verliezen!’

‘Dan is dat maar zo. Als ik echt alles wil rechtzetten, dan moet ik er maar voor boeten. Toen ik hoorde, dat ze probeerden bij jou in te breken, was voor mij de maat echt vol. Bij ieder ander, dan had ik er niet eens over nagedacht, maar dat moesten ze niet bij jou doen. Niet bij mijn beste vriend! En ik heb ze gewaarschuwd, dat ze mij nooit moesten lastigvallen, want dan zou ik een boekje opendoen. Nou, ze dachten zeker, dat ik het niet durfde. Nu zullen ze wel anders piepen.’

Ik glimlach en geef Kurt een stevige knuffel.

‘Dank je, Kurt. Dat vond ik echt heel moedig van je.’

‘Geen dank. Je hebt veel meer voor mij gedaan, dan ik ooit terug kan doen.’

‘Kom, zoveel heb ik nu ook weer niet ...

... gedaan!’

‘Jawel, je hebt me weer eigenwaarde teruggegeven. Ik heb weer een echt leven, vrienden, en een baan. Hoewel, dat laatste, ik weet niet hoe ze zullen reageren, als ze horen, wat ik allemaal gedaan heb, en wat me misschien nog te wachten staat.’

‘Ik ga een goed woordje voor je doen. Aan je inzet op het werk, en de kwaliteit ervan, daar hoeft het niet aan te liggen. Je doet je werk goed, en de klanten zijn vol lof over je. We leven in het nu, niet in het verleden. En dat zal ik volgende week ook nog wel vertellen op het werk.’

‘Dank je, John. Je bent echt een vriend.’ Kurt heeft wat vochtige ogen, en ik ben niet veel anders.

‘Kom, dan gaan we onze spullen inladen, en Gerard bellen. Dan kunnen we eindelijk eens naar Kampen gaan.’

En dat doen we dan ook. Een uur later, bijna voor het middaguur, vertrekken we met een hele colonne Cadillacs met aanhangers en caravans richting het noorden. Onderweg houden we uitgebreid pauze, en komen daarom pas ruim in de middag aan in Kampen.

Joris en Jolien staan ons al op te wachten bij het huis van Johan en Helen.

‘Waar bleven jullie toch? Jullie zouden toch al voor de middag komen?’

‘Nou, we hadden best wel vroeger willen komen, maar we hebben nogal wat problemen gehad.’

‘Ging er een wagen stuk?’

‘Nee, gisteravond hebben ze geprobeerd in te breken in de loods. Dat was het werk van een bende, maar die zijn nu van een koude kermis thuis gekomen. De politie heeft er gisteravond twee van kunnen oppakken, en na ...