1. Bakkersjongen - 28


    Datum: 5-8-2021, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend

    ... Er weerklonk wanhoop in haar stem. Maar ik kon alleen m’n hoofd schudden. Het was überhaupt een wonder dat ik haar nog kon volgen in die vreemde taal.
    
    ,,Over te halen? Waarvoor? Wat wilde ze dan?’’ vroeg ik voorzichtig door. Ze twijfelde. Zichtbaar en voelbaar.
    
    ,,Een jongen.’’ zei ze toen ademloos. Ik moest meteen slikken. Ik kreeg het warm en voelde me rood worden. Ik zag haar ook rood worden.
    
    ,,Een jongen?’’ vroeg ik weer dom. ,,Ik?’’ vroeg ik daarna maar gelijk voor de zekerheid.
    
    ,,Niet perse.’’ begon ze toen. Jammer… ,,Maar we hadden afgesproken het deze vakantie te proberen. En nu is het al bijna voorbij. En toen ik haar naar jou zag kijken, stelde ik me het voor. Maar sindsdien doet ze zo raar.’’ Ik kon weer slikken. M’n handen werden meteen ook klam en deze vroege wat kille ochtend voelde plots als een tropische middag met een verstikkende hitte. Ik had niet gezien dat Liesbeth naar mij had gekeken en zou het ook niet geloven, was het niet dat Juliana het zo ernstig zei. Ze wilden dus een beetje experimenteren binnen hun relatie en de vakantie leek hun daar geschikt voor. Daar viel over te discussiëren. Maar waarom zou ik? Even leek ik uit die fantasie te ontwaken en realiseerde ik me dat dit iets tastbaars zou kunnen worden. En dat was gevaarlijk.
    
    -
    
    ,,En jij wil dat dus ook?’’ vroeg ik eerst maar. Ze knikte al vrij snel. ,,Met mij dan?’’ Hier knikte ze iets twijfelachtiger om. Dat had ze ook al gezegd. Ik was de laatste kans. Iedere hansworst had ...
    ... hun op het goeie moment kunnen treffen. ,,Okay, en nu dan?’’ vroeg ik maar. Ze haalde haar schouders op.
    
    ,,Wat vind jij?’’ vroeg ze me maar, alsof het nog niet duidelijk was dat iedere jongen hier toch wel voor in zou zijn.
    
    ,,Ja, ik weet het niet.’’ zei ik echter. ,,Lijkt me wel leuk.’’ kwam ik wat kinderlijk over. Ze kon er gelukkig om lachen.
    
    ,,Mij ook. Heel erg.’’ kwam ze nu al iets zekerder over nu ze wist hoe ik er over dacht. Ze legde haar hand ook op de mijne. ,,Ik mis het echt.’’ zei ze zachtjes. Ik schrok er een beetje van. Het leek wel alsof ze Liesbeth wilde helpen om zelf weer goed aan haar trekken te komen. Maar zo was het niet. Het deed me een beetje denken aan twee andere meiden die misschien wel soort gelijke plannen hadden gemaakt. Of niet. Dat weet ik nog steeds niet. Maar de hand van Juliana die vanaf mijn hand over m’n onderarm wreef, bande die twee meteen weer uit.
    
    ,,Het is wel nogal wat.’’ piepte ik nog uit. Ze knikte.
    
    ,,Dit was ook niet het plan. Gewoon een jongen tijdens het uitgaan voor een nachtje…’’ verzon ze even simpel door. Dat was ik niet. Maar zo waren hun ook niet. ,,We zijn geen één keer uit geweest.’’ lachte ze er namelijk zelf al cynisch om. ,,Het gaat nooit zoals je het voorstelt.’’ zei ze slim. Maar het leek me nog altijd dom dat ze haar hand nu ook naar m’n bovenarm bewoog. Ze streelde de rondingen van m’n spieren en ik kreeg het er aardig krap van in m’n broek. Haar ogen stonden ook niet meer zo onzeker en wat speels en ...