Bakkersjongen - 32 - Sex Verhalen

Bakkersjongen - 32

... vreemdgaan, mijn ‘vreemdgaan’, dat ze me kwam opzoeken in Zeeland, die Duitse meiden en eigenlijk alles wat daarvoor gebeurd was. Ik wist ook niet zeker of ze dat wel wilde bespreken. Het werd al snel een beetje ongemakkelijk stil. Dan keek ze me aan en ik haar. Ik wilde haar gewoon zeggen dat ik haar miste en dat ik haar ook terug wilde. Iets waar ik heel lang niet zeker van was, maar nu wist ik het zeker. Als ik me zelfs in het buitenland niet over haar heen had kunnen zetten, is het nog niet voorbij. Dat wilde ik haar zeggen. Maar ik wist niet hoe. Ik zag hier een mooie en jonge, blonde studente van 21 jaar zitten die het gewoon goed voor elkaar had. Het zou me niets verbazen dat ze hier enkel zit om het voor haar af te sluiten. Maar ook zij zei niets.

,,Woon je met dat clubje samen?’’ vroeg ik haar maar, een beetje uit het niets. Helemaal niet interessant.

,,hm-hm, ja, een paar dan. Die meiden.’’ Dat was al iets. Die jongens vertrouwde ik niet. Ik heb ook altijd gedacht dat ze met één van hen naar bed is geweest. Misschien kon ik haar dat wel gelijk vragen nu.

,,Die jongens niet…’’ maar verder kwam ik niet. Ik zuchtte even diep. ,,Heb je een vriend?’’ vroeg ik haar toen pas echt uit het niets. Ze schrok er ook een beetje van.

,,Nee, dat niet, maar…’’ Maar wat? Ze zei het me niet. Ze keek even om haar heen. ,,Dit is het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen.’’ zei ze vervolgens over deze situatie. Ik hoorde alleen maar een opzet om te vertellen dat ze me na ...

... vandaag niet meer wilde zien. ,,Ik heb je zo gemist. Zo erg.’’ kwam ze echter zachtjes maar gespannen mee aan. Ze keek me ook indringend aan. ,,Ik heb alles verpest en ik haatte mezelf zolang voor dat. Iedereen verklaarde me voor gek. Het spijt me gewoon zo erg.’’ Hier verbaasde ze mij mee.

,,Het is niet jouw schuld.’’ zei ik veel te snel. ,,Het zat er misschien al wel aan te komen. Had jij het niet gedaan, dan ik wel.’’

,,Met Manon?’’ Ik slikte en knikte.

,,Dat zat er wel in.’’ biechtte ik maar op.

,,Hebben jullie nog wat gedaan?’’ vroeg ze me toen heel voorzichtig, wat me nog het meest verbaasde. Ze wist het niet eens. En ik viel stil.

,,Heeft Manon niets gezegd?’’ vroeg ik haar eerst maar. Ze haalde haar schouders op.

,,Die heb ik niet meer gezien of gesproken nadat ze m’n spullen op was komen halen bij jou.’’ Heel vreemd.

,,Oh, vreemd.’’ En ik maakte me ook een beetje zorgen. Ik had Manon natuurlijk ook niet meer gesproken verder. Tessa was haar ook verloren.

-

,,Ja, we hebben het gedaan.’’ zei ik eerlijk. ,,Dat kon ook niet anders.’’ verklaarde ik ook vrij brutaal. Maar zo heb ik er altijd over gedacht. Het was onvermijdelijk, zeker nadat Tessa was vreemdgegaan. Tessa bleef kort stil

,,Snap ik. Geeft ook niet.’’ zei ze wel, maar je voelde aan alles dat ze het verschrikkelijk vond. ,,Je verdiende ook beter dan ik.’’

,,Manon is niet beter dan jij. Niemand is dat.’’ wilde ik lief voor haar zijn. Maar dat geloofde ze niet.

,,Het was mijn ...