-
Bakkersjongen - 32
Datum: 12-10-2017, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... degelijke mensen die heus wel wisten dat mijn ouders een goede reden gehad moeten hebben om mij er uit te schoppen, maar me toch toelieten. Ik heb gejankt toen ze me zeiden dat ik hier mocht blijven. Want ik kon niet weer Juul in Amsterdam gaan lastig vallen en wist zo gauw niet iets anders te verzinnen waar ik welkom was. De wanhoop nabij geweest. Vroeger waren ze ook altijd heel aardig voor mij, heb hier wel eens gelogeerd toen ik klein was. Zelfs hadden ze twee dochters, één ouder dan mij en één jonger, en dat klikte altijd heel goed. Maar het was hier geen Zeeland. Misschien wel beter ook. Mijn ouders waren veel geharder, en hier was alles een stuk rustiger. - Ik zat gespannen in de trein naar Amsterdam. We hadden daar afgesproken. Ik heb niet gezegd waar ik heb uitgehangen en ook niet waar ik nu woonde. Ik wist ook niet of zij al iets nieuws had gevonden of nog thuis woonde. Ondanks dat we elkaar, voor mijn gevoel, zoveel berichtjes toestuurden, kwam dat nooit ter spraken. Ik was doodsbang dat ze een ander had, en dat ze met hem dan zou samenwonen. Ook daarover hebben we het nooit heel duidelijk gehad. Eigenlijk hebben we het over helemaal niets gehad. ‘Hoi’ en ‘hoe is het?’, meer was het vaak niet. Wel hadden we gezegd dat we elkaar misten. Daardoor dacht ik er al te zijn, en vergat hoe stroef de berichtgeving soms verliep en dat ik vaak ook lang moest wachten op een antwoord. Zo zakte de moed me heel langzaam weer in de schoenen. Ik zat mezelf maar gek te ...
... maken, mezelf alvast een beetje in te dekken. Ik had hier de tijd voor, want de reis duurde wel even. En ik was ook nog vroeg en moest ruim een uur wachten op haar in een café wat zij had voorgesteld, en waar ik nog nooit geweest was. Het was hip en om mij heen alleen maar studenten. Ik zag haar hier zo tussen zitten. Maar voorlopig zat ik nog alleen. - Ik had een overhemd aangetrokken. Dat deed ik nagenoeg nooit. Effen zwart met nette bruine schoenen onder een niet kapotte spijkerbroek. M’n haar was ondertussen ook iets langer en had een voorzichtig baartje laten staan met bijpassende snor. Wat dat betreft was ik wel wat veranderd. Ik was ook ietsjes afgevallen. Ik had geen vaste baan, en probeerde in m’n vrijetijd vooral te sporten. Daarnaast was het werk in Frankrijk zwaar en dat heeft me op fysiek gebied ook flink gevormd. En desondanks dat ik zelf vond dat ik er misschien wel iets op vooruit was gegaan, kon ik me alleen maar inbeelden dat Tessa er anders over moest denken. Zij heb ik nog gezien op haar profielfoto. Dat van mij was een foto van m’n oude racefiets tegen een houten schuur. Ik was geworden waar ik zo lang bang voor was geweest: een hipster… En daar hielden we niet van. - Ik vroeg me af hoe Tessa zich zou kleden. In het begin had ze zich nog wel netjes voor me gemaakt, maar toen ze bij me inwoonde, nam ze steeds vaker genoegen met een simpele oude trainingsbroek en een eenvoudig shirtje. Dat stond haar vaak nog beter dan iets nets. Toen wist ik dat ze ...