Mini - 122 - Sex Verhalen

Mini - 122

... geven je echtgenote een lekkere zoen als je ’s morgens de deur uitgaat… An en ik hadden elkaar sinds gisteravond niet meer gezien. Mag je dan niet even knuffelen?” “Van mij wel hoor Henry. Geniet ervan zo lang het kan.” André zei het zonder een spoor van jaloezie. “André, schiet eens op met die koffie…”

Toen dat geregeld was kon de meeting beginnen. Ik sprak de status van de aantal projecten door en eindigde met de patrouilleschepen van Damen. “Dat wordt ondertussen een aardige klus, heren. Maar… daar krijgen we versterking in. Vandaag komen Miranda en Rob binnen en wordt het nieuwe team gevormd waar wij geen bijdrage aan hoefden te leveren. Stiekem gaat dat tóch gebeuren, want Rob Boogers gaat ons hierin ondersteunen, maar… En wellicht had André dat al verteld, maar André gaat ons voor een week of zeven verlaten. Hij wordt tijdelijk de plaatsvervangend teamleider van Miranda. Volgende week gaat dat in. Rob gaat hier acteren als ‘gewoon’ teamlid, maar er wordt wel van jullie verwacht dat je hem een beetje wegwijs maakt. Henk, die taak rust ook op jouw schouders. Verder zal Rob zich, samen met Henry en ondergetekende, voornamelijk bezighouden met de patrouilleschepen van Damen. Hij heeft de meest recente nautische kennis en ervaring; die kunnen we goed gebruiken. En na zeven weken leveren we hem als volleerd plaatsvervangend teamleider af bij Miranda en nemen we André weer liefdevol op in onze gelederen. Duidelijk?”

Frits stak een hand op. “Kees, ik hoop één ding: dat ...

... jij je aanstaande zwager niet al te veel gaat knuffelen…” Ik grinnikte. “Nee hoor, hoef je niet bang voor te zijn. Rob komt qua knuffelen niks tekort, dat weet ik zeker. Zijn vriendinnetje heet namelijk Melissa Jonkman, een van mijn twee knappe tweelingzussen. En voor de volledigheid: de andere broer van Joline, Ton, heeft mijn andere tweelingzus, Clara, aan de haak geslagen. Joline’s moeder noemt ons nu al 'haar sextet’, waarbij ze verdachte nadruk legt op de eerste lettergreep.”

Het was even stil. "Arme ouderparen..." mompelde Frits zachtjes. "Wat moeten daar voor kleinkinderen uit voortkomen?" Ik had gedacht dat Henk dit wel doorverteld zou hebben, maar die had dus stijf z’n kop gehouden... “Goed. Dit even over knuffelen en zo. Heren, zijn er nog vragen? Dan drinken we nog even rustig onze koffie leeg en dan hoplakee.. Productie!”

Tien minuten later zat ik achter mijn PC. Het was de eerste maandag van de maand, dus wachtte er altijd allerlei administratieve- en personeels-technische rompslomp. Niet bepaald mijn leukste werk, maar het was nodig om de uren werk bij de klanten te declareren. Ik grinnikte. En als ik het niet goed deed, kreeg ik Joline achter me aan…

Om negen uur kwam Marion binnen, met in haar kielzog: Rob. “Hee, ouwe reus… Welkom in het Gorinchemse!” Hij grijnsde breed. “Ik kom alleen maar even een handje geven, Kees…” “Jaja, maar ook aan de rest van de piraten, denk ik zo!” Ik trok hem naar de groepsruimte. “Heren, even alles laten vallen; dit is Rob, ...