Mini - 122 - Sex Verhalen

Mini - 122

... binnen gekomen en vulde de ruimte met zijn basgeluid. “Zeg meneer van Laar, ik bepaal zelf wel óf en wanneer ik aan het werk ga, begrepen? Je kunt het dak op!” Marion antwoordde hem op het nuffige toontje wat ze de eerste dagen bij DT gehanteerd had. “Als ik het dak op moet juffie, ga jij mee, begrepen?” Marion lachte.

Ik pakte mijn mok, gaf Joline een knipoog liep naar mijn bureau en startte mijn computer op. Even de mail checken… Geen spoed-dingen, dus rustig beginnen met de maandagochtendbespreking met de piraten. Om half acht liep ik naar de groepsruimte. “Goeiemorgen Piraten… Hé, waar is Henry?” Henk antwoordde droogjes: “De laatste keer dat ik ‘m zag was hij in een innige omhelzing… ehhh …ik bedoel hevige discussie op bureau juridische zaken verwikkeld. Hij zal zo wel komen.” “Tja, juridische zaken zijn belangrijk natuurlijk… Goed lui, heeft iedereen nog koffie?” Diverse piraten schudden nee. “Die hebben jullie zo meteen hard nodig. André, als jij eens een kan koffie haalt…” André stond op. “Iedereen? Dat wordt een volle kan.”

Hij verdween en ik deed de deur dicht.

“Luister mensen, ik heb André niet voor niks met een rotsmoes weggestuurd. André viert Sinterklaas samen met mijn en Joline’s familie in Amersfoort. Zijn kinderen zijn dan bij z’n ex en hij zit dan in z’n uppie te kniezen. Dat willen we niet. Ik heb aan jullie een verzoek: maak een gedichtje over hem. Over een gekke gebeurtenis hier binnen DT. Geen toespelingen op zijn privé-situatie, gewoon iets ...

... kleins en leuks. Koop er een klein cadeautje bij, van mijn part voor z’n kinderen, maar ik wil voorkomen dat de families Jonkman en Boogers elkaar uitgebreid op de hak gaan nemen en hij daar als een soort verloren ziel bij zit. Als je inspiratie hebt voor een surprise: dat mag ook. Uiterlijk vrijdag wil ik dat graag op mijn kantoor zien, dan nemen we dat mee naar Amersfoort. En graag allemaal je bekken dicht hierover!” Ik zag een aantal brede grijnzen. “Die gaat het moeilijk krijgen…" "Als ik een gedicht schrijf over sommige stunts van hem, nog voor jij hier kwam, Kees, dan gaat hij in de zak mee naar Spanje!” "Ik heb nú al medelijden met hem. Met de familie van Kees en Joline Sinterklaas vieren." "Arme sloeber. Dát alleen al is een valide reden om af te zien van een echtscheiding.""

Op dat moment ging de deur open en kwam Henry blozend binnen. “Zijn jullie al begonnen? Sorry, ik werd opgehouden.” “Je kunt ook gewoon tegen je liefje zeggen dat ze je los moet laten, Henry, in plaats van haar te smoren…” Henk grijnsde. “Voortaan de deur van Angelique d’r bureau achter je dicht doen, makker. Is beter voor de hormonen van andere lieden binnen DT.” Henry werd zo mogelijk nóg roder en iedereen schoot in de lach.

André kwam binnen met een kan koffie. “Ik heb weer iets gemist, geloof ik?” “Nee hoor”, antwoordde ik. “Henry wilde juist gaan vertellen in welke discussie hij met onze juridisch medewerkster verwikkeld was…” Hij keek de kring rond. “Ach krijg allemaal de hik. Jullie ...