Mini - 60 - Sex Verhalen

Mini - 60

... veel technische discussies. Ik sloot de meeting af met de mededeling dat ik vrijdagmiddag wat eerder zou vertrekken. “Oh, ga je weer ‘je kop leeg maken’ Kees? Dan zal ik Joline alvast waarschuwen…” Henry had de lachers op zijn hand. “ Ik grinnikte. “Het zal niet meevallen om alle zorgen die jullie mij dagelijks geven uit m’n kop te zetten, maar we gaan een poging doen. We gaan met mijn twee zussen en hun partners het weekend weg met de camper van Joline’s ouders. Even kijken of we aan elkaar kunnen wennen. De partners van mijn lieve tweelingzusjes zijn namelijk de beide broers van Joline. Arme kerels…”

Na de vergadering ging ik weer aan mijn eigen werk, totdat ik werd opgeschrikt door een dreun op mijn deur. Fred. “Lopen, Kees! En neem dat kleintje van hiernaast ook mee!” De reactie van Angelique was een kattig: “Als ik jou was, zou ik niet voor mij gaan lopen!” Een bulderlach van Fred was het gevolg.

Even later liepen we buiten: het was wat fris, maar zolang je in beweging bleef, wel lekker. Zelfs Marion liep mee, maar ze liep een beetje in een vacuüm achteraan. Ik liet me een beetje terugzakken. “Hoe was jouw weekend?” Ze keek me aan en zei: “Dat ging wel heel snel voorbij, meneer Jonkman. Ik heb de hele zaterdag geslapen en gisteren ook nog een tijd.” “ En waar ben je nu mee bezig?”

“Ik moest dit weekend van meneer van Laar de organisatie van DT uitwerken, inclusief alle partijen waar we zaken mee doen en steakholders. Dat had ik niet voldoende gedaan, omdat ik ...

... zoveel geslapen heb. Vanochtend verscheurde hij de papieren waarop ik het had uitgetekend, en kreeg ik opdracht om het overnieuw te doen. En daar ben ik nu mee bezig. Een hele klus.”

“Tja… Niet goed is opnieuw. Bekende kreet. Maar met welk gevoel ben jij vanmorgen hierheen gekomen?” Ze keek me aarzelend aan. “Ja toe maar… en zonder diplomatiek gewauwel.” “Aan de ene kant wilde ik heel graag laten zien dat ik niet zo’n waardeloze trut ben als meneer van Laar denkt… aan de andere kant zag ik er best tegenop. Ik heb vrijdagavond van m’n vader behoorlijk op m’n kop gekregen. En dat na al die uitbranders van vrijdag overdag…”

Ik keek haar peilend aan. “En hoe voelde dat? Om ook thuis ongenadig op je sodemieter te krijgen?” Er waren tranen op haar gezicht te zien. “Wacht even. Laat de rest maar even doorlopen, wij gaan hier en nu even praten, zonder anderen erbij. De rest heeft er niets mee te maken dat je staat te janken.”

Ik wachtte even tot de rest uit zicht was. Fred zag ik nog omkijken; die kon het plaatje wel invullen. Marion was ondertussen aan de slag met een zakdoek. “Wel? Hoe voelde dat?” Ze schokschouderde. “Shit. Mijn vader gaf me ongenuanceerd op m’n donder.” Ik grinnikte zachtjes. “Dat heeft een mens soms nodig om weer met beide benen op de grond te komen. Maar hoe voel je je nu? Sinds vanochtend? Ik heb Fred niet een keer tegen je horen uitvaren…”

Ze keek me aan. “Hij doet nu gewoon. Noemt me geen juffie, watje, schuimpje of slap studentje meer, maar noemt ...