Mini - 60 - Sex Verhalen

Mini - 60

... Afghanistan. We zijn trots omdat we een aantal successen hebben geboekt. Geen grote veldslagen, maar gevechten op compagniesniveau, soms zelfs op groepsniveau. Gevechten die de geschiedenisboeken niet halen, maar wel gevechten waar wij aan deel hebben genomen en die we gewonnen hebben. Samen met onze kerels. Kerels waar ik zonder uitzondering trots op ben.”

Ik zweette na deze uitbarsting. Nooit had ik zó emotioneel over mijn missies gesproken tegen iemand die niet op missie was geweest. Maar goed… Joline was wel mijn vriendin. Had er recht op om te weten wat ik gedaan had en hoe ik daarover dacht.

“Ik wil je best wat meer over Bosnië en Afghanistan vertellen, Joline, maar liever niet nu. Even te emotioneel. Laat één ding duidelijk zijn: mijn complete diensttijd, inclusief missies, is voor mij een enorme leerschool geweest. Ik heb mezelf leren kennen, maar ook anderen. Mensen die ik hoogachtte compleet zien afbranden en anderen waarvan ik dacht dat het grijze muizen waren, in crisisituaties boven zichzelf uit zien stijgen. Dat heeft me gemaakt tot de persoon die ik nu ben.” Ze kroop tegen me aan. “Een persoon waarmee ik gelukkig ben. Die van mij houdt en me beschermt. Een botte techneut en voormalig maagd 2.0, mannelijke versie. En je mag over je diensttijd en je missies vertellen wanneer jij er aan toe bent. Maar ik wil het wél weten, Kees. Ook dat stuk geschiedenis van jou.” We knuffelden elkaar.

“En nu mevrouw de teamleider, maakt jouw collega een paar lekkere ...

... koppen koffie die we op de bank opdrinken. In de kast heb ik nog een verpakking koekjes zien staan, die gaan we erbij nuttigen. Dan zet ik een lekker muziekje op, pakken we een goed boek en gaan we nog even lezen. Wat dacht u daarvan?” Joline knikte. “Goed plan. Ik moet dat boek over Bach nog verder lezen. Ik ben nu halverwege. En om tien uur is het bedtijd, oké?” Ik knikte, stond op en liep naar de keuken voor de koffie.

Halverwege ging mijn telefoon over. “Kees, Fred hier. Kijk uit, je vriendje zit bij jou in de buurt. Ik kan ‘m nog steeds niet exact traceren, want hij haalt waarschijnlijk z’n accu uit z’n telefoon als hij niet belt, maar ik heb ‘m in een cirkel van vijf kilometer, ergens in Eindhoven Ik denk dat hij jullie op het spoor is. Zeg tegen Joline dat ze de accu uit haar telefoon haalt en haar simkaart ook. Ze moet een andere telefoon kopen. Liefst een of ander goedkoop prepaid ding. Misschien kunnen we haar huidige telefoon als lokaas gebruiken. Want wat ik kan, kan een beetje hacker, geholpen door een politie-mol ook. Denk daaraan.”

Ik verstrakte. “Oké maat, dank voor de waarschuwing. Ik neem maatregelen. Tot morgen!” “Ciao makker.”

We hingen op en ik keek Joline aan. “Holtinge komt in de buurt. Volgens Fred is hij ons aan het traceren. Waarschijnlijk nog steeds in z’n eentje, dat is het goeie nieuws.” Joline keek me aan. “En nu?”

“Opdracht van Fred: nú de accu uit je telefoon halen en ook je simkaart. Tot nader order niet meer gebruiken. Wellicht kan ...