De regisseur (Deel 2) - Sex Verhalen

De regisseur (Deel 2)

... je dat me dat ontroerde?”

Nu was het mijn beurt om een cynisch grapje te maken. “Terwijl je in je kist lag was je ontroerd? Knap!”

Frank lachte en trok een wenkbrauw omhoog. “Nou probeer ik serieus te zijn en iets moois te zeggen, en nou ontkracht jij het weer.”

Ik lachte. “Mijn excuses…pap.” Frank was zichtbaar geroerd. Ik vervolgde: “Je hebt gelijk. Ik zag en zie jou als een vader, Frank. En ik mis je. Waarom kom je niet gewoon terug?”

“Als dat zo simpel was…” zei Frank. “Het feit dat ik voor jou als geest verschijn is al heel wat, om permanent terug te komen heb ik niet genoeg strippenkaarten.”

Ik lachte weer. “Hebben jullie geen OV chipkaart in de hemel?”

“In de hemel wel, ja.” zei Frank – “Maar ik heb zoveel narigheid uitgespookt dat ze mij rechtstreeks de hel hebben ingereden.” Beide lachten we weer. “Maar met jou komt het wel goed, jongen! Je zult weliswaar nog meer moeilijkheden op je pad krijgen, maar je zult ze overwinnen, geloof me.”

“Nog meer?” zei ik lichtelijk teleurgesteld. “Die Derek haalt me nu al het bloed onder m’n nagels vandaan.”

Frank keek me doordringend aan. “Als ik zeg dat het goed komt dan komt het goed, Josh!”

“Oké, Frank – als jij het zegt.”

Er viel een stilte.

“Ik mis dit, Frank.” zei ik. “Ik mis dit soort gesprekken. Hoe moet ik nu verder?”

“Ach, jochie, je hebt altijd Ashley nog.” Frank bedoelde Ashwin, – bij leven maakte Frank er al een sport van om de jongen steeds met een andere naam te spreken – variërend ...

... van Edwin tot Ashley. “Ashwin?” vroeg ik verbaasd. “Heb je dat niet gezien vanaf daarboven? Ashwin is weg, terug naar Amsterdam.”

“Sorry, dat spijt me voor je knul. Hij leek me zo geschikt voor je” zei Frank.

Een beetje bedroefde keek ik omlaag. “Vertel mij wat, ik…” – Frank was weg. Ik zag mezelf weer in de spiegel en realiseerde me dat het nog steeds woensdagmorgen, 8.45 uur was en ik me moest douchen. Typisch Frank: als het een beetje te serieus werd, was hij de hoek om – zelfs als geest. Wat er nou net gebeurd was weet ik niet, maar veel tijd om erover na te denken had ik niet meer: ik moest douchen, dadelijk stond Ellen aan de deur. Ik de sloeg de handdoek af en zette de douchekraan aan. Het warme water stroomde over mijn lichaam en ik zeepte me lekker in. Terwijl ik over mijn lichaam wreef dacht ik toch nog even terug aan het moment net: Frank had gelijk – ik zie er verdomme goed uit!

Ik was nog maar net onder de douche vandaan of de bel ging. Ach, daar is Ellen al! Ik sloeg weer een handdoek om mijn middel en rende richting de voordeur van mijn appartement. Terwijl ik met een handdoek nog mijn haar aan het afdrogen was deed ik de deur open en zei tegen Ellen: “Goeiemorgen, lieffie! Loop maar alvast door richting keuken, ik kom zo.” Ik draaide me alweer om richting badkamer, en keek toevallig nog even uit mijn ooghoek naar de persoon die aan de deur stond…Ik geloofde mijn ogen niet. Dit was Ellen niet. Ik zag een jongen met blond haar, een gezicht vol sproeten ...