Mini - 112 - Sex Verhalen

Mini - 112

... vervolgde: “… en vanavond rollebollen. Met mijn eigen vent. Die ik gisteravond van een andere kant heb leren kennen. Een kant die ik zéér waardeer. En daarvoor ga ik jou uitgebreid ‘in natura’ betalen, vriendje van me…” Ik keek haar even aan en ze knipoogde. “Dat had ik me gisteravond al voorgenomen en het komt goed uit dat Fred en Wilma ook plannen in die richting hadden.” “Je bent lief”, antwoordde ik haar.

Eenmaal binnen zette ik de verwarming een paar graden hoger. Joline vroeg: “Maak jij eens een paar lekkere tosties Kees, dan kleed ik me ondertussen even om in iets charmanters. Want wandelschoenen vol met zand en een oude, lange broek… Niet helemaal de stijl waarin ik me thuis voel.” Ze verdween in de slaapkamer. Ik moest inwendig lachen. Joline wilde, ondanks dat ze geen overdreven modepop was, er toch altijd verzorgd uitzien. Niet dat ik daar bezwaar tegen had, integendeel… Die spijkerbroek die ze deze ochtend aan had en die witte coltrui stonden haar óók prima. Maar ze liep bij voorkeur in rokjes of een jurk, en dat deed ze niet alleen om mij een lol te doen. Terwijl ik met de tosties bezig was hoorde ik haar binnenkomen en toen ik me omdraaide keek ik naar een vrouw die zó van een advertentie van een dansschool kon zijn gestapt. Haar blonde haren losgekamd en krullend over haar schouders, twee schitterende blauwe ogen, benadrukt door een beetje oogschaduw, felrode lippen, een helderrode blouse met daaronder een wijde,zwart/rode strokenrok tot vlak boven haar ...

... knieën. Op de rok een brede, witte ceintuur. Haar benen in een koffiekleurige panty en op schoenen met een behoorlijk hoge, vierkante hak. Om haar nek het collier uit Frankrijk. Ze keek naar me en glimlachte. “Kees, hoe zie ik er uit?” Ze gebruikte dezelfde zin Clara en Melissa voordat ze gingen stappen. “Je ziet er uit alsof je op verovering gaat, meisje. Eén stap buiten de deur en de kerels kussen je voeten.” Ze draaide een pirouette en haar rok waaierde uit. “Dan zal ik maar binnenblijven vandaag. Al dat gelebber over mijn schoenen… Gétver!”

Ze lachte ondeugend en ik hoorde in mijn hoofd een alarmbel rinkelen. “Mevrouw, u bent iets van plan. Dit zijn geen kleren om ‘lekker te kletsen of te lezen’. Dit doet mij aan heel iets anders denken. Een dansschool bijvoorbeeld.” “Jij mag niet meer raden. Ik ga jou vanmiddag les geven. En nu omkleden. Ik heb al wat klaargelegd.” Ze wees naar de slaapkamer. “En ook scheren, want dat heb je vanochtend niet gedaan.” Ik liep de slaapkamer in en op het bed lag een nette zwarte broek en een keurig zwart overhemd. Mijn nette zwarte schoenen stonden ook klaar, evenals een rode stropdas. Ik kleedde me uit, schoor me en trok de kleren aan die Joline had klaargelegd. Zo liep ik de kamer in en Joline keek goedkeurend. “Dat ziet er netjes uit…Meneer, wilt u nadat we een paar tosties hebben gegeten, eens een CD met wat werkjes van vader of zoon Strauss opzetten? Ik wil u gaan inwijden in de edele kunst van de klassieke dans.” Haar ogen glommen. “Dat ...