Mini - 53 - Sex Verhalen

Mini - 53

... kleding en controleerde haar make-up. Daarna kamde ze nog even haar haren en deed ze daarna in een simpele staart. “Je bent weer een plaatje, meid. Bel jij Ma even om te vragen waar we moeten zijn?” Even later zei ze: “Auto neerzetten op parkeerplaats aan de overkant van de weg. Pa, Ma en Bengel staan bij de ingang.”

Na een stuk donker bos en inderdaad een paar pittige bochten reden we langs een camping. “ Oh, ik zie de camper al staan!” riep Joline. Na een bocht naar links kon ik de auto parkeren tegenover de ingang. Rob en Tony stonden daar al, evenals Bengel. Die zag Joline uitstappen en kwispelde haar staart er bijna af. Joline negeerde de hond liep op haar ouders af en omhelsde hun. Ik kwam een paar meter achter haar, gaf Rob een hand en Tony een knuffel. “Zo ben je in Malden, en zo sta je in Vijlen. ’t Kan verkeren…”

Rob knikte. “Enfin, we hebben er nog mooi weer bij. We hebben gisteren besloten dat we er een paar dagen aan vastknopen. Ik hoef pas woensdag weer college te geven en bij Tony op het werk is het ook rustig. Kunnen we hier de bui even afwachten.”

Bengel was ondertussen klaar met Joline te begroeten en kwam kwispelend op mij af. “Zo, Bengel, ben jij ook op vakantie? Lekker rennen meisje?” Ik knielde naast haar neer en ze begon me hevig te likken. Tony giebelde op dezelfde manier als Joline. “Het ziet er uit alsof je wat tekort bent gekomen de laatste weken, Kees..”

Ik keek haar aan en vervolgens naar Joline. Die schudde hevig haar hoofd. “Sorry ...

... Tony. Ik heb net een spreekverbod opgelegd gekregen over bepaalde zaken.” Joline onderbrak me. “Anders komt hij weer met allerlei smeuïge details op de proppen, waar een normaal mens zijn toekomstige schoonouders niet mee durft te confronteren.” Rob grijnsde. “Sommige dingen hoef ik als schoonvader ook niet te weten. Kom, we gaan naar de camper. De koffie staat al klaar.” Joline gaf haar vader een arm, dus ik legde mijn arm om Tony heen. Die keek me aan. “Zo, dat voelt goed, zo’n jonge kerel die zijn arm om me heen legt. Ik voel me weer twintig…” Joline draaide haar hoofd naar ons toe. “Snel stoppen met dat gevoel Ma. Toen jij twintig was, was ik nog vloeibaar.”

Tony trok me iets dichter tegen zich aan. “Ik ben blij dat jullie er zijn. Ik zou het liefst hebben dat jullie bij ons bleven tot die rotzak is opgepakt.” Ik schudde mijn hoofd. “Dat kan niet, knappe schoonmoeder. Jouw dochter moet morgen aan de bak als Commandant Frontoffice en ik moet een stel Piraten in het gareel houden. En om elke dag vanuit hier naar Gorinchem te rijden… Nee.” Ze zuchtte. “Snap ik ook wel. Maar het zou me een stuk geruster maken.” Ik stopte even en keek haar strak aan. “Vertrouw je ideale schoonzoon nou maar. Mijn kasteeltoren is voorzien van een aantal veiligheidsmaatregelen. Als wij liggen te slapen en er zou een insluiper binnen willen komen, word ik al gewaarschuwd als hij nog op galerij loopt. En tegen de tijd dat hij binnen is, sta ik hem met een geladen buks op te wachten. En als Joline ...