Mini - 53 - Sex Verhalen

Mini - 53

... “Kees Jonkman, je hebt de gave om iets heel leuks binnen twee seconden een hele akelige bijsmaak te geven...” Daarna begon ze te lachen. “Naarling. Ik snap steeds minder waarom ik verliefd op jou geworden ben. Maar goed… Vakantieplannen maken dus! Waar gaat jouw voorkeur naar uit?”

Ik wees naar de gang. “Hoe denk je dat die foto’s daar gekomen zijn? Ergens heenrijden, een dagje lopen en van de natuur genieten, daarna ter plekke een dagje cultuur snuiven, en vervolgens ergens anders heen. En als het ergens mooi of interessant was, dan bleef ik daar wat langer. In twee weken tijd maximaal vijf locaties. En maximaal één dag van te voren plannen. Niet de hele vakantie thuis op de minuut nauwkeurig regelen. Dat geeft alleen maar stress.” Joline keek me aan. “En hoe ging je daar dan heen?” “Met de auto. Zweden, Noorwegen, Tsjechië, Engeland, Ierland… Wat heb jij op je lever, Joline Boogers?” Tijdens mijn betoog begon ze geheimzinnig te glimlachen.

“Kees, met een beetje geluk ga je dan vandaag je vervoermiddel voor onze vakantie aanschouwen.” Ik keek haar dom aan. “Je bedoelt…?” “Hoe zijn Pa en Ma in Zuid-Limburg gekomen?” “ Oh… wacht… Jouw moeder als crisis-manager.. met de camper… “ “Precies! Als ik een beetje m’n best doe kunnen we die wel meekrijgen.” Ik keek haar aan. “Dat meen je niet…” Joline knikte. “Dat meen ik wel! Pa liet een paar weken geleden al iets in die richting vallen. Gaat goed komen, laat maar aan mij over.” “En wat voor camper hebben jouw Pa en Ma?” ...

... Joline fronste. “Technische vraag. Moeilijk, moeilijk, moeilijk… Een momentje, misschien heb ik nog wat foto’s op m’n mobiel staan…”

Even later liet ze foto’s zien van een mooie, ruime camper. “Drie jaar oud. Gekocht bij een bedrijf in de buurt van Bronkhorst. Die lui kopen campers in Duitsland, verhuren ze een jaar en verkopen ze dan. Ruimte voor zes personen om te slapen.” “Hmmm… dat lijkt me wel wat. Geen tentje opzetten ’s avonds, altijd je plee bij je en als je zin hebt in koffie: stoppen en koffie zetten. In feite net als een YPR-765, maar dan zonder 25mm kanon.”

Joline ratelde door. “Twee jaar geleden zijn Ton en ik een weekje meegegaan. Los van het feit dat het een beetje pielen was voordat we gingen slapen, was het een heel leuke week.” Ik fronste en Joline had me meteen door. “Nee meneer, dat ‘beetje pielen’ moet u in overdrachtelijke zin zien. Pa en Ma sliepen achterin, Ton op een bed gemaakt van het zitje achter de bestuurder en bijrijder en ik sliep als een prinsesje in een tweepersoons hefbed boven hem. Dat hefbed moest als laatste naar beneden. Dat bedoelde ik met ‘een beetje pielen’. Viespeuk. Het lijkt me héérlijk om met dat ding op stap te gaan.”

Ik dacht even na. “Het lijkt me ook bijzonder leuk om met z’n zessen met dat ding op stap te gaan… Ton, Claar, Rob, Melissa en wij… Wellicht iets voor volgend voorjaar?” Joline keek me verbluft aan. “WAT een idee! Jij bent geniaal! Maakt me niet uit waar we dan heen gaan; dat zou een topvakantie worden!” Ze ...