Mini - 53 - Sex Verhalen

Mini - 53

... knuffelde me weer. “Ook die ga ik in de week leggen bij Pa en Ma!” Ik keek op m’n horloge. “Lieve weekmaker van me: we moeten over een half uurtje weg en we zitten nog in pyjama. En ik wil iets meer tijd besteden aan m’n afsluitronde. Wat denk je: gaan we voor netjes of vrijetijdstenue?” Ze keek me aan. “ Kees, wat denk je zelf? Ze zitten op een camping. Als wij daar in gala aankomen, komen we de camper niet eens in. Voor jou: spijkerbroek, houthakkersshirt; ik zal speciaal voor jou een leuk rokje aantrekken. Met bijbehorende beenbedekking. Dan heb je nog iets om je aandacht bij te houden, anders val je nog in slaap onderweg.”

We kleedden ons aan; Joline had inderdaad een kort spijkerrokje aangedaan met een strakke witte coltrui. Voor we de deur uitgingen draaide ik de camera bij de deur dusdanig dat hij de hele gang bestreek, en niet alleen het stukje vlak voor de deur. De bewegingssensor zou ervoor zorgen dat elke beweging op de gang via Internet opgenomen en opgeslagen zou worden. Joline bekeek het met een geërgerde trek op haar gezicht. “Verdorie… het is toch van de gekke dat we dit moeten doen…” “Ja, dat is het ook. Aan de andere kant: in feite zou ik consequenter moeten zijn met het toepassen van deze veiligheidsmaatregelen. Nooit zo veel bij stilgestaan.”

Ze kneep in mijn arm. “Je hebt met mij meteen een aantal problemen in huis gehaald, Kees.” Ik keek haar aan en moest lachen. “Dat klopt, schoonheid. Onder andere het probleem hoeveel kastruimte ik nog moet ...

... bijbouwen…” Ze kneep harder. “Etterbak. Ik ga terug en trek een vormloze harembroek aan.” “Sorry meid, te laat. Het alarm staat er al op. Mee jij.” Ze gniffelde en in de lift stonden we even te zoenen. Eenmaal in de auto toetste ik de bestemming in en reden we weg. Ondanks dat ik wist dat het onzin was, bekeek ik elke motorrijder met gepast wantrouwen. En ik was niet de enige.

In de omgeving van Roermond werden we gepasseerd door een wat ouder type BMW motor met een brede berijder. Ik zag Joline verstrakken. Ik legde mijn hand op haar knie. “Rustig, dame. Niet elk type BMW heeft een crimineel als chauffeur. Bovendien is de motor van Holtinge in beslag genomen, weet je nog?” “Da’s waar… was ik vergeten. Maar dat geluid jaagt me de stuipen op het lijf.” “Waarschijnlijk is het een zestiger die een paar jaar geleden, bij het begin van zijn midlifecrisis, een motor heeft gekocht om zijn ouder worden te compenseren. Een brave huisvader die, nu zijn vrouw naar vriendinnen is en zijn puberkinderen op een hangplek hangen, even zichzelf aan het uitlaten is in de veronderstelling dat hij nog een hele bink is. En dat is hij natuurlijk ook, als je zijn buikje, zijn wijkende haargrens en de wallen onder zijn ogen even buiten beschouwing laat.”

Joline glimlachte mat. “Bovendien: als een of andere motormuis het in z’n hoofd haalt om ons aan te vallen: je weet hoe snel deze auto kan accelereren. Niet vergeten: ik ben chauffeur geweest op een pantservoertuig en vrachtauto. En ik weet als geen ...