Mini - 163 - Sex Verhalen

Mini - 163

... Eindhoven?” Ze knikte. “En ze komen niet alleen, Kees. Ze nemen iemand mee. De weduwe van de vorige eigenaar.” Ik schrok. “Dat meen je niet!” Ze knikte en ik plofte op m’n eigen helft van het bed. “Zooo… Daar moet ik even van bijkomen… ‘Amazing Grace’ staat niet op het programma, verdorie.”

Zachtjes zei Joline: “Daar hebben we ook aan gedacht, Kees. Ze komen vanmiddag. Als jullie repeteren. Ik heb het hele verhaal aan

Greet

verteld en zij vond het een prima idee om dit tijdens de repetitie te spelen. En na het repeteren komen ze ook hier eten.” Ik keek haar aan. “Jij hebt het allemaal al uitgedokterd, hé mevrouw? Heb ik nog iets in de melk te brokkelen of hoe zit dat? Hoe laat komen ze?” “Ze komen eerst hier, als jij al in de kerk bent. Dus jullie kunnen eerst nog rustig oefenen. Als ik binnen zou komen zou ik Greet een seintje geven… Dan zou ze ‘Amazing Grace’ voor je neus zetten.”

Ik keek haar aan. “Jij bent een enorme geniepige regelaar, Joline Boogers… Ik dacht om nog een paar maanden te oefenen, voordat…” Ze schudde haar hoofd. “Nee Kees. Ik heb deze week een half uur met Greet aan de telefoon gehangen en zij is vol lof over je. Je kúnt het. Ook ‘Amazing Grace’. Dat heb ik gezien, destijds in Amersfoort. En nu kun je het weer.”

Ze zoende me zachtjes en ik keek even nietsziend voor me uit. “Verdomme,

Jolien

…” Ik voelde mijn ogen branden en ze trok me naar zich toe. “Toe maar…” hoorde ik zachtjes in mijn oor. Tranen gleden over m’n wangen en even ...

... later keek ik haar aan. “Sorry… Peter. M’n loopmaatje kwam weer even héél dichtbij.” Ze kuste me zachtjes. “Dat begreep ik. Bij mij mag dat. Maar…” Ze greep me bij mijn schouders en keek me aan. “Vanmiddag ga jij een prachtige vertolking van dat stuk geven, Kees.” Ik knikte. “Reken maar. En daar ga ik zo meteen op oefenen.” Ze knikte. “Ja. En daar ga jij je op concentreren. Ik regel het eten enzovoorts wel; jij gaat blazen.”

Ik keek haar aan. “Je bent een schat. Dat je dit regelt voor iemand die je totaal niet kent.” Ze kuste me kort. “Jouw moeder is ermee begonnen, Kees. Wéér zo iemand die niet aan de zijlijn staat te roeptoeteren, maar actie onderneemt. Je hebt het niet van een vreemde.” “Wij allebei niet, schat.”

Nadenkend dronk ik m’n mok leeg en zwaaide toen mijn benen uit bed. “Even douchen. Spinrag uit m’n kop halen.” Joline gaf me een luchtkusje. Opgefrist kwam ik terug. “Zo, dat was lekker. Ik ben weer wakker. Die sloot gisteren was kouder, maar veel scheelde het niet.” Joline keek sceptisch. “Ik ga zo meteen lekker warm douchen, Kees. Genoeg ijsblokjes gezien de afgelopen dagen.” “Nou, als je naar buiten kijkt…” Ik trok de zonwering op. De bovenste helft van de ramen was weer met sneeuw bedekt. “Daar heb je je witte Kerst, schat.”

Na de lunch pakte ik de bugel in. Ik had twee weken geleden online een mooie koffer voor het instrument gekocht; die was vorige week geleverd. Blij toe; nu was hij tijdens transport goed beschermd en bleef hij ten minste een beetje op ...