Mini - 163 - Sex Verhalen

Mini - 163

Zaterdag, 24 december. De ochtend begon goed, met een kop koffie op bed en een vrolijke bos blonde krullen om mijn hoofd heen. “Goede morgen Kees! This is your wake-up-call.” Een zoen volgde, en ik rekte me uit. “Hoe laat is het, schat?” “Half negen. Tijd om op te staan; we hebben een lange dag voor de boeg!” Ik dook weer onder het dekbed. “Als die dag zo lang is, kan ik best nog een uurtje extra slapen…”

Die opmerking werd niet op prijs gesteld. Het dekbed werd naar beneden gerukt. “Niks ervan! Overeind en genieten van mijn koffie! Die heb ik niet voor Jan-Doedel staan maken, ben jij gek!” Ik keek in een paar bliksemende blauwe ogen en moest ondanks dat lachen. “En waarom lig jij zo dom te grinniken, meneer Jonkman?” Ik proestte nog na. “De combinatie van jouw woedende ogen boven een best wel sexy nachthemdje, lieve schat..”

Joline

droeg een nogal doorzichtige peignoir die duidelijk haar kleine slipje liet zien en het gebrek aan een BHtje. Ze bromde: “Ik zal zo meteen weer mijn vormeloze harembroek weer tevoorschijn halen, verdorie…” Ik klopte op het bed. “Kom, blonde schoonheid. Kom eens naast je ridder en geniet van je zelfgemaakte koffie.” Ze ging, nog steeds zachtjes mopperend, zitten en ik trok het dekbed over ons heen. “Dank je wel voor de koffie, schat. Ik ga ervan genieten.”

Ik gaf haar een zoen in haar hals. “Kéés! Zo geef je me kippenvel!” “Reden te meer om lekker warm onder dekbedje te duiken, schat…” “Hmmm… Die verleiding is wel erg groot…” Ik trok ...

... het dekbed over haar blote schouders, maar het werd meteen teruggeslagen. “maar we gaan genieten van de koffie. Even niet van elkaar!” Joline pakte mijn mok en gaf hem aan mij. “Topsporters mogen voor een wedstrijd ook geen snelle wip maken, meneer. Jij moet vanavond een topprestatie leveren, dus nu wordt er niet gewipt.” Ik moest langzaam grijnzen. “Dank je wel voor het compliment, schat.”

Ze keek me niet-begrijpend aan. “Compliment?” Ik knikte. “Je had het over topsporters…Ik neem aan dat dat over mijn bedprestaties ging…” Ik kreeg een por. “Arrogante hengst. Koffie!” Even wat stil, toen we lekker van de koffie genoten.

“Heb je er zin in, Kees?” Ze keek me onderzoekend aan en ik knikte. “Héél veel zin! Samen met uitstekende musici mooie muziek ten gehore brengen. Voor een amateurtje zoals ik is dat best wel iets bijzonders. En dat op een prachtige bugel… Heerlijk!” Ik had wel commentaar verwacht, maar Joline was stil. Opzij kijkend zag ik haar mond trekken. Ze had moeite om haar gezicht in de plooi te houden en ik rook lont.

“Joline Boogers! Jij voert wat in je schild! Vertel op.” Ze kleurde. Ik trok haar naar me toe en keek haar aan. Ze protesteerde. “Kéés! Je kijkt me aan alsof ik iets heel ergs gedaan heb.” “Mijn volautomatische heksendetectie sloeg net groot alarm. Vertel nu maar heel rap wat je op je lever hebt, want jij spookt iets uit. Nú, dame!”

Ze boog blozend haar hoofd. “Ik heb jouw Ma gebeld deze week. Over vanavond.” “Ma? Komen mijn Pa en Ma naar ...