Korfbal - 65 - Sex Verhalen

Korfbal - 65

... navel en waarvan de split aan de zijkant van de jurk bijna tot haar ribben reikte, zat strak om haar lijf en wapperde maar een beetje. De tape deed de taak waarvoor het ontworpen was: onzedige kleding op een zedige manier op een onzedig lichaam plakken, zodat een zedig mens er geen aanstoot aan zou nemen.

‘Leven en laten leven’. Niet altijd komt dat van beide kanten.

De sjeik schudde, duidelijk onder de indruk van de schoonheid die Kyara tentoon spreidde, de hand van Kyara en haastte zich daarna naar binnen: het Engels klimaat was nogal Engels…

Kyara heette ook de anderen welkom en kwam uiteindelijk kletsnat binnen, maar er was helemaal niemand die er aandacht aan schonk.

We liepen een paar trappen af naar de centrale ruimte van het fort, waar het door de glazen overkapping heerlijk behaaglijk was. Alleen galmde het nogal in de ruimtes en gangen, waardoor iedereen goed op moest passen wat er gezegd werd: het droeg ver en je hoorde meerdere keren een echo van wat je zei.

De sjeik werd naar de bruidssuite gebracht, waar hij zijn intrek nam. Een andere man kwam naar ons toe en zei dat hij het programma voor vanavond door wilde nemen.

De sjeik wilde een sessie met extreme borsttortuur. Hij wilde dat een vrouw extreem veel naalden in haar borsten zou krijgen.

Er gingen gelijk twee vingers omhoog: Kyara en

Alicia

. De man zei: “Dit is speciaal voor Kyara. De sjeik wil haar testen, omdat er gezegd wordt dat zij geen grenzen zou kennen. Hij wil dat zeker ...

... weten”.

Ik knikte, maar wist wel beter. Kyara had zeker grenzen, maar op het gebied van pijn waren die inderdaad ver te zoeken.

Alicia keek een beetje bedrukt, maar ik knipoogde naar haar en zei: “Er zal nog wel meer komen denk ik”.

De man knikte en zei: “Het is de wens dat de sjeik verrast wordt door jullie met optredens, waarbij het zo zal zijn dat de stafleden die zich hebben opgegeven graag begeleiding voor de nacht willen hebben”.

Weer knikte ik: we werden, zoals verwacht, ingezet als exclusieve hoeren op een zeer veilige en extreem afgelegen locatie. Hier zouden echt geen pottenkijkers komen.

In het verlengde daarvan vroeg ik: “We zijn hier met 10 personen en zullen hier dagenlang zijn en hebben ook veel kosten voor de voorbereiding gehad, zoals u kunt zien. Wat kunnen we als vergoeding verwachten?”

De man knipperde niet met zijn ogen en zei: “Daar komen we achteraf wel uit. Dat weet ik zeker”.

Ik schudde mijn hoofd en zei: “Dat doen we anders. Ik wil weten waarom we nu niet iets afspreken”.

“Omdat het afhankelijk zal zijn van de kwaliteit van jullie optredens, maar ik kan je wel zeggen dat alle gedeclareerde onkosten dubbel uitbetaald worden en dat jullie een genereus gezamenlijk uurloon krijgen. Hoe het verdeeld wordt moeten jullie onder elkaar regelen”.

Ik knikte en bedacht dat we via de kostenpost ‘onkosten’ ook flink konden verdienen.

Ik keerde me om naar onze vrienden en legde uit wat de bedoeling was. Ze knikten en het leek hen prima. ...