Korfbal - 65 - Sex Verhalen

Korfbal - 65

... wuivend gebaar dat we ze mee mochten nemen. Dat waren de eerste inkomsten en omdat het er veel meer dan honderd waren, ging het hier al over duizenden euro’s.

De sjeik keek naar zijn handen, waar allerlei bloederige strepen op te zien waren. Dat gaf me een idee en vroeg aan Jill of ze ontsmettingsalcohol meegenomen had. Ze pakte een sprayfles en een geldispenser en liet die aan me zien.

Ik pakte de sprayfles en zei tegen de aanwezigen: “Als je niets wil missen, dan moet je gaan staan. Iris en Alicia, hou Kyara op de tafel en laat haar er niet van afvallen. Dit wordt heftig”.

Iris keek me bezorgd aan. Alicia was benieuwd wat er komen zou en Kyara keek me dizzy aan. Ik vroeg haar: “Ben je klaar voor het slotakkoord? Ik denk dat je weer out zal gaan”.

Ze keek me met een vrij heldere blik aan en zei verlangend: “Daar ben ik altijd klaar voor”.

Het viel me op, dat ze mijn Engelstalige vraag in het Nederlands beantwoordde. Dat maakte me duidelijk, dat ze heel ver weg was met haar gevoel. Ik stopte de handgreep van mijn zweep in haar mond, waar ze als een bit in beet.

Ik stak waarschuwend mijn hand op, wachtte tot Kyara diep uitademde en sprayde veel alcohol op haar borsten en ook op de wondjes in haar kut, ellebogen en oksels.

Kyara’s ogen gingen wijd open, ze opende haar mond ...

... om te krijsen, maar ze had geen lucht. Daarna begon ze te trillen. Haar hele lichaam rilde heftig en ongecontroleerd. Ze strekte haar armen en benen, zodat ze als een zeester op de rand van de tafel lag.

Het duurde zeker anderhalve minuut dat ze op deze manier ademloos aan het rillen was. Daarna verslapte haar lichaam en rolde haar hoofd opzij.

Ze was weer out gegaan. Ik kuste haar bezwete voorhoofd en moeder Iris nam haar hoofd in haar armen. De aanwezigen klapten en de sjeik, die ook was gaan staan, sloeg me weer op mijn schouder. Ik wees naar Jill en uiteindelijk schudde hij haar hand. Zijn omgang met vrouwen was duidelijk anders dan die met mannen.

Rillend kwam Kyara een beetje bij en ze hakkelde: “Ik kom nog steeds klaar…”

Ik vertaalde de boodschap voor de aanwezigen en er klonk een geschokte verbazing. De mensen van de bediening hadden zich door alle heftigheid teruggetrokken achter een bar en werden met handgeklap van de sjeik geroepen. Hij wilde champagne. Daar was ik ook wel aan toe. Alleen Kyara was niet in staat om mee te toasten, maar dat maakte minder uit: iedereen toastte op de extreme prestatie die juist zij had volbracht.

Zelf kon ze nog niet veel meer dan schaapachtig lachen. Maar: ze had alle verwachtingen meer dan waar gemaakt en er zelf extreem van genoten.