Mini - 129 - Sex Verhalen

Mini - 129

... paar jaar les. Voor een amateurtje speel ik aardig, maar in zo’n gezelschap spelen… Ik zou me kapot schamen. Ik zal eens wat minder ‘macho muziek’ uitzoeken."

Even later klonken de eerste maten van Haydn’s Trumpetconcert in E-mineur door de kamer en speelde ik, weer samen met Alison Balsom de solopartij. Zij op trompet, ik op de bugel. Zo speelde ik nog een halfuurtje door: de CD-speler aan en meespelend met de solist. Joline was niet gaan studeren. Ze zat in een hoekje van de bank te luisteren. Gaf me af en toe een knipoog. Toen ik de CD-speler uitzetten en de bugel neerlegde, stond ze op. “Wéér een andere Kees gezien! Wat klonk dit mooi…” Ik kreeg een knuffel. Ik tikte even op de bugel. “Dit scheelt enorm met mijn oude instrument, schat. Wat speelt dit ding heerlijk. Ik heb dingen gedaan die met de andere gewoon niet konden…” “En nu, Kees? Wat ga je met deze bugel doen?”

Ik dacht even na. “Ik ga weer les nemen. Sinds m’n studie geen les meer gehad, alleen maar ‘voor de lol gespeeld’, samen met Pa, Ma en de meiden. En ja, dat ging best aardig, want Pa en Ma waren ook strenge leermeesters, maar de echte kneepjes van het spelen, de mogelijkheden van dit instrument kennen zij niet. Dus: weer op les. Van een goede docent en in een ruimte waar het geluid weg kan. Ik ga eens zoeken.” Joline knikte. “Goed plan. ten slotte wil ik op mijn trouwdag wel op gepaste wijze welkom geheten worden als ik aan de hand van Pa het gemeentehuis binnenschrijd. Met “The arrival of the Queen ...

... of Sheba” bijvoorbeeld.’ Ze gniffelde ondeugend en schudde mijn hoofd. “Schat, dit is een bugel. Geen klarinet of altblokfluit. Die solo’s van de Queen moet je op een houten instrument blazen. Niet op koper. “Sound the trumpet” van Purchel is geschikter.” Ik moest grinniken. “En de tekst toepasselijker. Zoek ‘m maar eens op. En nu, dame ga ik dit instrument even schoonmaken, dan eens kijken of ik hier in de buurt een docent kan vinden, en daarna wordt het een beetje bedtijd.”

"Die docent kan wel tot morgen wachten, Kees. Ja, jij gaat je bugel schoonmaken. Daarna loop je je veiligheidsrondje om je vervolgens in mijn sponde te melden. Wij hadden nog wat te doen!” Ze knipoogde. “Weet je nog dat ik vanmiddag zei dat je op moest houden met zoenen omdat ik anders liep te druipen in mijn slipje? Je hebt me het afgelopen halve uurtje niet gezoend, maar…” Ze liep op me af, “Je hebt er plezier in en dat straal je uit. Ze pakte mijn hoofd tussen beide handen en kuste me zachtjes. “Je bent mooi, Kees… En ik wil wéér met je naar bed. Ik ga wat voorbereidingen treffen.” Na nog een zoentje liep ze naar de slaapkamer. Terwijl ik de bugel schoonmaakte dacht ik na. ‘Je bent mooi…’ Had ze nog nooit tegen me gezegd. Ja, ik had vreselijk genoten van dit instrument. Misschien straalde ik dat uit. Ik legde de bugel in de kast. Binnenkort maar eens een mooie koffer voor kopen. Zonde als zo’n mooi instrument los in een kast ligt. Bovendien beter tijdens transport. Ik liep m’n rondje: deuren dicht, ...