Mini - 145 - Sex Verhalen

Mini - 145

... Lijkt me wel leuk om te zien… Bruid en bruidegon openen de dans, en daarna vraagt de bruidegom zijn kersverse schoonmoeder ten dans. Dat ziet er allemaal heel knus en liefelijk uit, totdat schoonmoeder plotseling keihard uithaalt en de bruidegom op de grond ligt en naar zijn oor tast. Gewoon doen, Kees!”

Ik keek haar triest aan. “Lieve aanstaande bruid. Als jij denkt dat ik mezelf op die manier voor joker zet… Keep on dreaming. Daarvoor is mijn schoonmoeder me veel te lief.” Terwijl ik naar de geluidsinstallatie liep, vervolgde ik: “En heb ik teveel respect voor haar oorvijgen. Ik heb haar één keer, tijdens het eten van haar beroemde goulash, zo’n klap uit zien delen aan een absoluut willekeurige tweede luitenant der Infanterie die de relatie legde tussen de uien in de goulash en stinkende winden laten… Die was er niet bij mee. Vrij vertaald: ik kijk wel uit. Maar om het collectieve geheugen op te frissen: Glazen op de kast, tafel, bank en stoelen opzij!”

Even waren we aan het sjouwen en toen klonk de bekende intro: Tadada,tadada,tatata… Joline gleed in mijn armen, Claar bij Ton en Mel bij Rob. Ik keek Joline ondeugend aan en legde één hand op haar billen. Meteen fluisterde ze in mijn oor: “Je láát ‘t, Kees! Je knijpt niet in m’n kont, want de gevolgen zijn net als bij Ma!” Ik keek berouwvol en danste braaf verder. Even later bleek dat Rob en Ton zich te buiten gingen aan de billen van de tweeling: Er klonk een simultaan ‘Au!’ en meteen daarna twee klappen. “Ben je ...

... helemaal van de pot gerukt, Robbie Boogers?” En Clara voegde daaraan toe: “Hier nóg zo’n gek. Heren, denk er aan: wij hebben in de tussentijd wat geleerd van onze schoonmoeder!”

Joline gierde van het lachen. “Nu weten jullie wat ik gedurende een aantal jaren vrijdagavond heb door moeten maken. Als onschuldig en maagdelijk wicht van vijftien in de handen van die twee met testosteron vergiftigde struikrovers… Ik had Kees al gewaarschuwd dat hij zich niks in z’n hoofd moest halen, omdat anders de blonde feeks van Gorinchem tevoorschijn zou komen.” Ik keek zielig. “En ik, watje dat ik ben, gehoorzaam natuurlijk…”

Ik keek Joline aan. “Kont: oké, die is out of bounds. Maar je zei niets over je tieten, schat…”

En terwijl ik sprak, streelde ik haar linkerborst. En meteen pakte ik haar polsen beet. “Niks ervan, meisje Boogers. Jij gaat je aanstaande bruidegom niet meppen.” Ik keek in een gezicht wat twijfelde of het boos zou gaan kijken of in de lach zou gaan schieten. Het laatste won het. “Pas jij maar héél goed op, jongeman. ‘Watch your six’, zou Fred zeggen. Vandaag of morgen neem ik je te grazen…” “Mag ik helpen, Jo? Melissa keek me spottend aan. “Heb ik aan jouw tieten gezeten, zus? Nee hé? Bemoei jij je lekker met je eigen vent…” Clara kuchte afkeurend. “Zeg heren… Zouden jullie je een beetje willen gedragen? Wij zijn nette meisjes.” En met een blik op Ton gromde ze: “Kop dicht, luitenant!”

We schoten in de lach en dansten nog een even door: afwisselend langzame dansen ...