Mini - 145 - Sex Verhalen

Mini - 145

... en wat vlottere werkjes. En we wisselden regelmatig van partner. Maar na een kwartiertje zei uitgerekend Joline: “Kom, jongens, die bank, tafel en stoelen terugzetten, zitten en van jullie drankjes genieten. En van het gezelschap, natuurlijk.” Niet veel later zaten we gezellig te kletsen.

Clara en Melissa vertelden dat de rust in Wageningen was weergekeerd. “Dat is ten minste nog een voordeel van deze hele toestand.” Melissa knikte. “En een ander voordeel is dat die vriendin van ons, waar ik zo over moest janken in Duitsland, eindelijk door heeft gekregen wat voor enorme klootzak haar vriendje was. Hij was bevriend met een van die vier die we gevloerd hebben. Een van de kleintjes. En vorige week maandag heeft ze eindelijk de moed gehad om hem de deur uit te flikkeren. Daarna heeft ze twee dagen bij ons geslapen omdat meneer beneden aan haar deur stond te jengelen. Haar flatgenoten begonnen te klagen en toen hebben een paar heren uit haar flat hem dringend verzocht op te donderen. Wij hebben haar geholpen om de troep die meneer had achtergelaten bij het oud vuil te dumpen en sinds deze week slaapt ze weer in een compleet schone, opgeruimde flat.”

Mel trok een smerig gezicht. “Wát een zooi had die klootzak ervan gemaakt… We zijn drie avonden bezig geweest om die flat te ontsmetten.” Joline knikte. “Goed bezig, meiden!” Clara knikte. “En we hebben onze vriendin weer terug! Kleur op d’r wangen, ze eet weer fatsoenlijk en komt hartstikke vrolijk op college.” Ik knipoogde. ...

... “Ook jullie hebben de eigenschap om om je heen te kijken en de wereld wat mooier te maken. Net als onze ouders. Ik ben bere-trots op jullie.” Claar en Mel zaten me aan te gapen. “Wát zeg je, Kees?” Ik leunde naar voren en zei met nadruk: “Ik ben beretrots op jullie, meiden. Omdat ook jullie niet aan de zijlijn blijven staan, maar iets doén. Net als onze gemeenschappelijke ouders. Dat moet maar eens gezegd worden.” “Ben ik het helemaal mee eens”, viel Joline me bij. Ze hief haar glas. “Ik wil een toast uitbrengen…”

Ik trok haar arm omlaag. “Dat jij zo langzaam drinkt, is prima, schat, maar als je een toast uitbrengt moeten wel álle glazen gevuld zijn… Even wachten a.u.b.” Even later had iedereen iets te drinken en hief Joline wéér het gas. “Een toast! Op de nazaten van Chantal en Karel Jonkman en Tony en Rob Boogers!” Melissa giechelde er achteraan: “Het lekkerste sextet van Nederland!” Claar keek haar aan. “Met de nadruk op de eerste lettergreep uiteraard…” We gniffelden. “Kom heren… Ik stel voor dat jullie je met die fles Jägermeister terugtrekken in de studeerkamer; wij dames blijven ons hier laven aan laffe mixdrankjes.”

Om Joline’s mond lag een klein, geniepig, glimlachje. “Dan kunnen jullie aan elkaar vertellen wat er aan ons verbeterd zou moeten worden; wij kunnen als meiden lekker roddelen over jullie. Over een uurtje mogen jullie terugkomen, dan gaan we een uur lang gierende ruzie maken en rond een uur of één eindigen we met goedmaaksex. Oké?” Rob trok Mel tegen ...