Borderline - 23 - Sex Verhalen

Borderline - 23

... idee.

“Dat is niet erg dat u dat niet weet. Kunt u mij vertellen wat het laatste is wat u zich kunt herinneren?” Oké. Eens even denken. O, ja. Ik ben jarig geweest. Mijn ouders zijn op bezoek geweest en ‘s avonds ben ik naar het hotel gegaan. Daar heb ik een geweldige avond gehad met Bjorn en die andere Lars. Ze hebben mij het licht uit de ogen geneukt. En de volgende ochtend hebben we het nog eens dunnetjes over gedaan. Eens kijken. Diezelfde avond heb ik ‘Opa’ de avond van zijn leven gegeven, nadat ik Ferry het geld van Lars en Bjorn heb toe gestopt. En toen? Ja, ik weet het weer. Een gewone werkweek. De cadeaubon die ik van

Lisa

en

Mia

heb gekregen. Iedere avond naar het hotel. Ik zie alle gezichten voor mij, van maandag tot en met donderdag. Vrijdag avond ben ik ook naar het hotel gegaan. Ik zit in de bus, en dan... Niets meer. Wacht, volgens mij moet er meer zijn. Hoe ik mijn hersenen ook pijnig, er komt niets meer. Zou de bus bij een ongeluk betrokken zijn geweest? Geen idee. Ik weet het niet. Het laatste wat ik weet is dus dat ik in de bus zit, en dat vertel ik aan de dokter.

“Oké. Prima. U bedoelt de bus die u op vrijdag negen februari naar het Amrâth hotel heeft gebracht?” Wat! Hoe weet hij dat ik daar naar toe ging? Ben ik daar aangekomen? Zo ja, waarom weet ik dat dan niet meer? Weet dokter Evers ook waarom ik naar het hotel ging? Shit, dit is creepy. Blijkbaar is er iets goed mis met mij. Het is misschien verstandig om zo eerlijk mogelijk te ...

... zijn. Wil ik toch weten hoe hij dit weet?

“Ja, die bus. Maar hoe...?”

“Ik begrijp dat u veel vragen heeft, mevrouw. Nog even geduld, u krijgt de antwoorden. Ik heb verder geen vragen meer. Ik ga u nu onderzoeken.” Dokter Evers begint met zijn onderzoek. Ik moet onder andere zeggen hoeveel vingers hij opsteekt en ik moet een lampje volgen met mijn ogen. Hij vraagt mij om een voor een mijn ledematen te bewegen. Dat lukt, zij het moeizaam. Tot mijn schrik doet alles pijn als ik het beweeg. Gelukkig is het onderzoek snel afgelopen en dan vraag ik de dokter wat er in vredesnaam is gebeurd.

“U bent op zaterdagochtend tien februari in bewusteloze toestand aangetroffen op een hotelkamer van het Amrâth hotel. Een ambulance heeft u met spoed naar hier gebracht, waar u meteen bent geopereerd. Het belangrijkste was de drain die we hebben aangelegd, om het overtollig vocht uit uw hersenen te krijgen. Dat was noodzakelijk om u in leven te houden en eventuele hersenschade te voorkomen. Gezien uw respons van vandaag lijkt dit goed gelukt, al wil ik later nog wat meer onderzoek doen. Verder zaten er over uw hele lichaam kneuzingen. Gezien de aard van deze verwondingen, is het een wonder dat we geen breuken hebben hoeven vast te stellen. Als laatste bent u behandeld aan bloedingen in u vagina en anus. Het is vandaag woensdag eenentwintig februari. U heeft dus royaal anderhalve week in comateuze toestand verkeerd.”

Wat? Ben ik anderhalve week helemaal kwijt? Bloedingen op die plekken. ...