Andiane – Enclave van Paria’s en Zonderlingen – Deel 10 - Sex Verhalen

Andiane – Enclave van Paria’s en Zonderlingen – Deel 10

... dat ik niet meer, zoals ik overigens wel in mijn tienerjaren deed, zolang met mij kut tegen iets aanwrijf totdat ik klaarkom. Die meiden van jou zijn niet op hun mooie hoofdjes gevallen. Ze hebben je vast al verteld dat ze vermoeden dat hun docente Ursula het met haar hulphonden doet.” “Dat hebben ze. Maar ik kan het maar moeilijk geloven. Voordat we in Andiane kwamen wonen had ik zelfs nog nooit van bestialiteit gehoord. Heb jij iets met dieren?” “Eigenlijk niet. Ik heb iets met seks en met harde piemels. Als ik een geschikte vent zou hebben, zouden mijn honden het uitsluitend nog met elkaar doen… Maar nu toch al alles op tafel ligt. Ik ben best wel nieuwsgierig naar jullie seksleven. ” Ze begint te glunderen… “Het is jammer dat Herman vaak en lang van huis is. Maar als hij dan weer thuiskomt maakt hij alle ontberingen goed. Je moet weten dat ik graag goed gevuld wordt. Gelukkig heeft hij vooraan gestaan toen de piemels werden uitgedeeld. Mijn pikje wordt nooit echt keihard. Niet zoals die van Herman. Gelukkig wordt hij wel stijf. Waar was ik gebleven? Soms, als ik ben klaargekomen, stop ik mijn halfslappe gevalletje in mijn kut. Als Herman me dan neukt en mijn pik zwelt weer aan. Het orgasme dat ik dan krijg is gewoon hemels.”

Ik zie dat ze zit te zwijmelen, negeer voor dit moment de natte plekken in haar blouse en sla hard met mijn hand op tafel. Geschrokken kijkt ze me aan. “M.. m..maar Ursula!?” “Hemels Helga? En waarom ontzeg jij je dochters dat hemelse gevoel?” Ze ...

... begint te schokschouderen. “Elisa… ze hebben me verteld dat zij verliefd zijn op een jongen .. Maar ik… Ik ben bang. Bang dat ze ongelukkig worden, dat ze worden misbruikt of erger nog ruzie krijgen met elkaar over één partner. Hoe moet dat? Ze delen hun geslachtsorganen, stel je voor dat één van hen de partner van de ander niet wil. Terwijl de één geniet wordt de ander verkracht.” De tweede keer die dag betast ik met mijn vingers haar schouder. “Ik begrijp je zorgen Helga. Maar vertrouw je dochters. Spreek met hen. Over je eigen gevoelens, je eigen seksualiteit en je angsten. Ze zijn verliefd Helga, verliefd op dezelfde jongeman, en hij is verliefd op hen. Meer nog dan vroeger hebben ze nu een moeder nodig die hun vragen wil beantwoorden.” “En als ik niet alle antwoorden heb? Dat zullen ze begrijpen wijfie. Maar sluit hun niet buiten. Ontken hun seksualiteit niet. Dat is precies datgene dat jullie moeder in het verleden heeft gedaan.” Op het moment dat de waarheid van mijn laatste woorden tot haar doordringt is ze ontroostbaar. Het duurt zeker vijf minuten voordat ze wat rustiger wordt. “Drink je een glas wijn met me Ursula. Ik heb nu iets sterkers dan icetea nodig.” “Lekker Helga.”

Met mijn mond haal ik het rietje uit mijn icetea en hang het in mijn wijnglas. “Sorry Ursula.” Niks aan het ‘handje’ wijfie?” Gelukkig breekt weer een lach bij haar door. Met mijn neus wijs ik naar haar borsten. “Je lekt!” Ze kijkt naar haar blouse en lacht. “Dat is halverwege de zwangerschap ...