1. Een Beeldschone Huisgenote... - 10


    Datum: 7-6-2022, Categorieën: Romantisch Auteur: Dannyboy, Bron: Opwindend

    ... op een bed. Ik draaide mijn hoofd naar rechts, keek naar het raam. De lamellen waren gesloten, ik kon dus niet naar buiten kijken. Maar het licht scheen wel via zijkanten naar binnen. Het was dus licht buiten. Maar waarom was het hier zo donker? Plotseling zag ik een raar, harig ding, dat naast mijn been lag. Ik keek even goed en glimlachte toen zachtjes. Het was Mandy’s hoofd! Haar ogen waren gesloten. Haar haren lagen verspreid rondom haar hoofd. Dat zag er komisch uit. Ik probeerde mijn arm omhoog te tillen, maar het voelde erg zwaar aan, alsof er tien kilo lood op mijn arm lag. Ik merkte ook dat ik amper gevoel had in mijn armspieren. Met meer kracht tilde ik mijn arm uiteindelijk een stukje hoger en legde mijn hand op Mandy haar hoofd. Ik streelde zacht over haar hoofd. Haar hoofd bewoog langzaam, alsof zij ervan genoot. Ik glimlachte breed.
    
    Plotseling hief Mandy haar hoofd omhoog en keek mij met haar grote ogen aan. Ik bleef glimlachend kijken en vocht tegen mijn slaap. Ik was zo moe. Mandy sloeg haar hand voor haar mond en begon opeens te huilen. Ze rende hard weg naar de deur en verdween uit mijn zicht. Ik keek verbaasd toe.
    
    Even later kwamen de artsen de kamer in. Ze begonnen mij op allerlei manieren te onderzoeken. Ik vond het heel vervelend omdat ik zo moe was, ik wilde met rust gelaten worden. Na het uitgebreide onderzoeken verloor ik mijn beheersing en viel alweer in slaap.
    
    Voor de derde keer opende ik mijn ogen langzaam. Ik was dit keer veel fitter en ...
    ... goed wakker. Alleen mijn spieren bleven zwaar voelen. Het was even donker in de kamer als vorige keer. Ik keek snel om mij heen en zag wéér Mandy’s hoofd naast mijn been. Alleen droeg ze andere kleding. Haar haren waren netjes. Dit keer was ik vastberaden. Ik pakte haar hand, die ook op bed lag, en hield die goed vast. Ik mocht haar niet laten gaan. Daardoor werd Mandy langzaam wakker en keek mij met haar prachtige ogen aan. Ik kreeg meteen een warm gevoel. Zo fijn om in haar ogen te kijken.
    
    Mandy’s andere hand lag boven op mijn hand. Zij glimlachte en snikte zachtjes van blijdschap.
    
    Ik glimlachte terug. We bleven zwijgend elkaar aankijken. Mandy kneep mijn hand steviger vast.
    
    ‘’Hee Mandy’’ zei ik met een zachte stem.
    
    Mandy glimlachte breder. Nu drong het tot me door dat ik mijn gehoorapparaat niet had.
    
    ‘’Mandy, mag ik mijn CI?’’
    
    Mandy schudde haar hoofd hevig.
    
    ‘’Mag ik mijn CI niet op? Knijp één keer in mijn hand betekent ja. Twee keer betekent nee. Het is een beetje donker hier’’ zei ik verbaasd.
    
    Mandy kneep één keer in mijn hand.
    
    ‘’Is mijn implantaat kapot?’’ vroeg ik geschrokken. Mandy kneep twee keer. Ik haalde opgelucht adem.
    
    ‘’Ik mag het nog niet opzetten?’’ ging ik verder.
    
    Eén kneep was Mandy haar antwoord.
    
    ‘’Is het ernstig?’’
    
    Twee kneepjes. Mandy schudde haar hoofd erbij.
    
    ‘’Kan het licht wat feller aan?’’
    
    Twee knepen.
    
    Waarom? Ik dacht even na. Zou het aan mijn ogen liggen? Dat moest haast wel.
    
    ‘’Heeft het iets met ...
«1234...15»