A Christmas Carol - 2 - Sex Verhalen

A Christmas Carol - 2

... van drugs kon het ook niet zijn. Die had hij afgezworen. Hij was al jaren clean. Was hij dan gek aan het worden? Hij zou afwachten. Mocht hij nog visioenen krijgen, dan zou hij een afspraak maken met een neuroloog.

Hij voelde zich afgemat. Tom liet het afval van het eten op de keukentafel liggen en sleepte zichzelf naar bed. Hij kon de rust gebruiken.

Op het moment dat zijn wekker afliep, voelde Tom zich nog steeds doodmoe. Met een zwaai drukte hij het gezoem uit. Langzaam opende hij zijn ogen. Er klopte iets niet. Doorheen de gordijnen zag hij geen daglicht. Hij keek naar de klok op zijn nachtkastje. Het was één uur. Hij bekeek de instellingen van zijn wekker en ontdekte dat de wekker niet had mogen afgaan.

Kreunend draaide hij zich weg van zijn klok. Hij keek recht in het gezicht van een meisje dat hem lief toelachte. “Dag Tom.”

Tom haastte zich weg uit zijn bed. “Wie ben jij?”

“Ik ben de geest van het verleden.”

“Verleden? Welk verleden?”

“Jouw verleden.”

Tom bekeek het meisje. Ze lag in een nachthemdje op zijn bed. Hij was er zeker van dat hij haar nog nooit had gezien. Het rare was dat hij zich niet kon focussen op haar gezicht. Hij slaagde er niet in om haar beeltenis in zijn hoofd vast te houden.

“Hoe ben jij hier binnengekomen?”

“Ik ben een geest. Hoe denk je?”, klonk het schamper.

Tom wilde zijn gsm grijpen om een ziekenwagen te laten komen. Hij durfde niet zelf naar een ziekenhuis te rijden in deze toestand. Zijn hand ging echter ...

... door het toestel en het nachtkastje heen. Plots viel het hem op dat hij zichzelf in zijn bed zag slapen. Zijn lichaam was onrustig. Het draaide en keerde. Hij besefte dat hij zichzelf merkwaardig rustig voelde. Hij begon zacht te lachen.

“Dit is een droom. Jij bent niet echt.”

De geest keek hem rustig aan. “Ik snap dat je dat denkt. Je vergist je echter.”

“Ben ik dan dood?”

“Nee. Laten we het een uittreding noemen. Op het moment dat ik me aan je toonde, heb ik je even van de stoffelijke wereld losgemaakt. Dat maakt het allemaal wat gemakkelijker.”

“Om wat te doen?”

Tom probeerde zijn slapende lichaam aan te raken, maar hij slaagde er niet in. Vervolgens reikte hij naar het meisje dat nog steeds op zijn bed lag. Zijn hand belandde op haar borst. Door het nachtkleedje heen voelde hij haar tepel verstijven. Het meisje giechelde.

“Dit is niet bepaald wat ik in gedachten had, maar het voelt wel lekker. Ook geesten kennen genot. Ik ben hier echter voor een andere reden. Kom maar mee!”

De geest pakte zijn hand vast die nog op haar borst lag. Op hetzelfde moment stonden ze zij aan zij in de sneeuw voor een hoog donker gebouw. Hoewel hij enkel zijn pyjama aanhad, voelde hij de koude niet.

“Herken je dit gebouw?”

Tom groef in zijn geheugen. Het kwam hem bekend voor. Hij staarde naar het gebouw dat volledig verlaten leek. Plots bemerkte hij licht achter een van de ramen. Het begon hem te dagen.

“Mijn internaat.”

Ze nam zijn hand weer vast en eensklaps ...