1. A Christmas Carol - 2


    Datum: 6-6-2022, Categorieën: Fantasie Auteur: Oelewapper, Bron: Opwindend 

    ... laatste halte.”

“Fuck! Ik wil dit niet meer.” Tom liep naar de deur. “Ik wandel zelf wel naar huis.”

Plots kon hij zich niet meer voortbewegen. Hij stond stil. En schreeuwde de longen uit zijn lijf. “Doe. Me. Dit. Niet. Aan. Niet opnieuw!”

De deur van de vergaderruimte opende. Tom duwde Karen voor zich uit tot tegen de tafel. Ze had een nauw aansluitende jurk aan. Tom trok deze met één beweging uit.

“Snel voordat we naar je thuis gaan.”

Karen lachte luid. “Jij bent onverzadigbaar, weet je dat? Ze zijn al op ons aan het wachten.”

“Daarom zei ik ook ‘snel’.” Tom haalde uit zijn binnenzak zijn doosje met cocaïne en strooide wat uit op tafel.

“Nu niet, schat. Ze zullen het merken.”

“Het is veel lekkerder met.”

Karen nam haar jurk, die Tom op de vloer had laten vallen en wou deze weer aantrekken. “Kom, we gaan. Morgen is er nog een dag.”

Even was er een rare flits in Toms ogen te zien. Vervolgens nam hij Karen stevig vast aan haar hoofd en drukte deze op de tafel, zodat haar neus in de cocaïne belandde. “Snuiven.”

Zacht klonk het verweer van Karen. “Tom, ik heb ...
    ... al…”

Tom bleef haar hoofd naar beneden drukken. “SNUIVEN!”

Karen deed wat haar gezegd werd. Tom liet haar los. Hij zag dat alle cocaïne weg was. Karen gleed als een lappenpop van de vergadertafel op de grond. Tom schrok en draaide haar met haar gezicht naar hem toe. Ze was lijkbleek. Karen hapte naar adem alsof er geen lucht meer was. Ze leek er niet in te slagen om de nodige zuurstof in haar longen te krijgen.

“Ik had al…”

Na deze woorden verdween de glans uit haar ogen. Ze werden dof.

Tom schoot in paniek. Hij legde haar plat op haar rug en drukte zijn mond op de hare. Hij beademde haar. Af en toe gaf hij haar hartmassage. Toen hij tien minuten later besefte dat het nutteloos was, zakte hij op haar dode lichaam in elkaar.

De hele tijd had Tom dit moeten aanzien. De tranen stroomden over zijn wangen. Luidkeels jammerde hij.

“Waarom? Waarom? Laat me gaan!”

De geest raakte hem aan.

Tom lag in zijn bed. Alleen. Het was donker. Hij keek op de klok en zag dat het twaalf uur was. Uitgeput liet hij zich achterover vallen. Een droomloze slaap wachtte hem.

Om twee uur ging zijn wekker af.
«12...6789»