Mini - 165 - Sex Verhalen

Mini - 165

... het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Eerstejaars, maar deze dame gaat het ver schoppen in de muziek, dat weet ik zeker.” Ma keek me aan. “Die organiste… Was dat nu jouw bugel-docente?” Ik knikte. “

Greet

Zwart, ja. Verloochend haar afkomst uit de familie Zwart niet. Maar degene die het orgel bespeelde tijdens ‘Rejoyce’ was haar neef, Hendrik. Derdejaars conservatorium en tevens vriend van Wendy. Leuk stel. Hebben net zolang verkering als Joline en ik, maar moeten wat langer wachten om te trouwen. De muziek is een wat wankele basis voor een stabiel inkomen.” Joline giechelde. “Tja, dan kun je beter ingenieur en econome zijn…”

Mel

zei spottend: “Misschien heb je dan een stabiel inkomen, maar dat zegt helemaal niets over de stabiliteit van de relatie. Zeker niet als de ene partner de andere midden in de winter twee keer een kouwe stinksloot injaagt…” Joline draaide zich langzaam om en een lachje gleed over haar gezicht. Ik verheugde me al bij voorbaat op haar antwoord en ze stelde me niet teleur. “Lieve Melissa. Maak je vooral geen zorgen over de stabiliteit van de relatie tussen jouw broer met je lieve aanstaande schoonzus. We mogen elkaar bij tijd en wijlen een zwembad of een kouwe stinksloot injagen, maar het voordeel daarvan is dat we elkaar naderhand ook weer opwarmen. En daar zijn we ondertussen best goed in geworden, al zeg ik het zelf. Ik heb ‘De IJsberg’ ten minste kunnen ontdooien. Dat hebben jullie zelfs met z’n tweeën, in een obscuur kroegje in ...

... Eindhoven niet voor elkaar gekregen…” We schoten in de lach en Mel werd een beetje rood en mopperde: “Ik ga een uitspraak van Rob gebruiken. Je bent een blond krengetje.” Toen lachte ze. “Kom hier, theemuts!” Beide meiden knuffelden elkaar even.

Even later zei Tony: “Jongelui, wij gaan Karel en Chantal even laten zien waar zij kunnen slapen. Daarna blijven wij ook boven, dus doe rustig aan als jullie richting bed gaan.” We wensten hen welterusten en even later zaten we met z’n zessen in de kamer te genieten van een laatste drankje. We zeiden niet veel, maar genoten van elkaars gezelschap. “Kom zuster… Wij gaan ook naar bed.” Rob stond op en ik ook. “Ik ben ook een beetje óp, jongens en meiden… Welterusten.” Claar trok Ton overeind. “Hup, jij ook in de benen, Ton. Wij gaan ook naar boven.” We gaven elkaar een zoen of een ‘high five’. Toen Claar me een zoen gaf, hoorde ik zachtjes: “Dank je wel, Kees…” Ik keek kort recht in haar groene ogen: die keken me lief aan. Ik knipoogde.

Eenmaal op Joline’s kamer ging ik op bed zitten. Plotseling voelde ik me leeg. Helemaal óp. Joline keek me onderzoekend aan. “Wat is er aan de hand, Kees?” “Ik ben kapot,

Jolien

. Adrenalinekater, denk ik. Ik poets m’n tanden en daarna plof ik in bed en in slaap. Sorry, geen geile spelletjes vanavond.” Ze ging naast me zitten. “Ben ik ook niet voor in de stemming. Kom, overeind, uitkleden en tandjes poetsen; daarna lekker liggen en slapen.” Een paar minuten later lag ik tegen haar aan en voelde ...