Mini - 165 - Sex Verhalen

Mini - 165

... toen ze aanviel, had een groot vleesmes van de bar gegrist. Zelfs de politieman was verrast door haar snelheid.

Nee, ook met deze actie was het geweld wat we hadden toegepast terecht geweest. En Joline had de moed gehad om haar meteen aan te vliegen toen stiefma met het mes op me afkwam...

Uiteindelijk, na anderhalf uur piekeren kwam ik tot de conclusie dat ik alle acties kon verantwoorden. Desnoods voor de rechter. Zachtjes grinnikte ik. Wat was de beredenering van Joline ook alweer geweest? ‘Beter een paar weken brommen dan een bijl in je hersens’ of zoiets… Lekker nuchter. Opgelucht draaide ik me op mijn zij, mijn rug richting Joline. Even later voelde ik een arm om me heen komen en haar lichaam schurkte tegen me aan. Ze sliep vervolgens door. Met die geruststellende arm over me heen dommelde ik langzaam in.

Ik werd wakker van een kriebel in mijn neus. Irritant! Ik wreef in m’n neus, maar even later kwam de kriebel terug. Ogen open… Twee mooie blauwe ogen keken me lachend aan. “Hallo gekkebekkentrekker! Wakker worden, het is tijd om op te staan.” Een zoen volgde. Ze had met een paar haren in mijn neus liggen kriebelen. Ik rekte me uit. “Hoe laat is het?” “Kwart over negen, slaapkop. Over drie kwartier staat het ontbijt klaar beneden.” Ik kwam overeind. “Ik moet jou eerst even bedanken Joline.” Ze keek me aan, één wenkbrauw opgetrokken. “Hoezo, Kees?” Ik vertelde dat ik had liggen piekeren en dat zij op een gegeven moment haar arm om me heen had ...

... geslagen.

“Een heel geruststellend gevoel, schat. Dank je wel.” Ze glimlachte. “Heb ik niet bewust gedaan, Kees. Maar ik ben blij dat het jou hielp om je muizenissen te verjagen.” “Je was er exact op tijd mee, lief.” Een zoen was haar reactie. “Soulmates?” Ik knikte. “Zo voelde het wel, schat.” Ik omhelsde haar. “Ik hou van je, Joline Boogers. Zelfs nu, in een vormloze pyjama en je haren die alle kanten op pieken.” “Daar gaan we dan eens wat aan doen, Kees. Douchen en netjes aankleden. Overigens zou jij ook geen hoofdprijs winnen op een modeshow, hoor.” Ze trapte het dekbed omlaag en giechelde. “Met je boxer half uit…” Ik keek omlaag: mijn boxer was inderdaad omlaag gezakt en mijn paal piepte boven de boord uit.

“Tja, de man moet ten slotte op elk moment paraat staan om zijn vrouw te kunnen bevruchten…Darwin heeft daar een paar interessante boeken over geschreven. Sorry!” Joline keek me somber aan. “Laat dat ‘bevruchten’ voorlopig maar even zitten, meneer Jonkman. Ik heb geen zin om hoogzwanger in de collegebanken te zitten, dat heb ik Theo al verteld. Maar de volledigheid vertel ik het jou ook nog een keertje.” Ze giebelde. “Vooruit, ik ben ook de beroerdste niet: je mag met me oefenen. En als ik vind dat je genoeg vaardigheden hebt ontwikkeld, doen we het voor het echie.”

Een vreselijk ondeugende blik kwam in die mooie blauwe ogen. “En nee, dat oefenen doen we nu niét! Dan stormt Ma om vijf over tien deze kamer in, precies op het moment dat jij je hoogtepunt bereikt… Ga je niet ...