Een Beeldschone Huisgenote... - 36 - Sex Verhalen

Een Beeldschone Huisgenote... - 36

... over mijn buik.

‘’Maar ik wil Mandy’s gezicht blijven zien. Haar voelen is fijn, maar ik wil naar haar gezicht blijven kijken. De uitdrukkingen van haar gezicht aflezen. Naar haar glimlach kijken. Haar ondeugende blikken wil ik ook niet missen. Of de onzekere blikken waardoor ik weet dat ze hulp nodig heeft. Maar als ik blind ben, dan kan ik niet zien of ze hulp nodig heeft…’’

‘’Wat kan ik doen als ik blind wordt? Geen voetbal, geen films kijken, geen ondeugende blikken van Anna, geen stralende lach en de mooie ogen van Mandy. En op het werk? Zou ik nog verder kunnen werken? Dan moet ik eerst wel braille leren. Ik heb het wel een keer geprobeerd, maar haakte al snel af omdat ik geen motivatie had om het te leren. Dat komt doordat ik nog kan zien. Wat kan ik dan wel doen?

Slechthorend en helemaal blind. Even kijken… Seks! Een heleboel seks!’’

Een luide lach klonk achter me. Dan werd het opnieuw weer stil.

‘’Maar de hele dag seksen is ook niet haalbaar. Even denken. Een boek lezen in braille? Dat zou wel kunnen, maar de hele dag lezen? Wandelen of fietsen op de tandem. Dat kan. Maar is dat alles?

O fuck, dit lijkt me echt niets. Liever alleen doof of alleen blind. Maar niet allebei. Ik zou het echt niet weten.’’

‘’Hoe zou mijn toekomst eruit zien? Krijgen Mandy en ik ooit kinderen?’’

De strelende vingers van Mandy over mijn buik stopte, ze had meteen mijn volledige aandacht.

‘’Als we ooit zouden willen, dan. Zou ik die kinderen nog wel kunnen zien ...

... opgroeien? Zou ik het nog kunnen zien als ze pubers zijn? Of ben ik al blind als we een kind krijgen. Zou ik hen eigenlijk wel kunnen opvoeden? Als ons kind in de problemen komt, hoe kan ik dat weten? En word ik misschien nog opa? Zou ik mijn kleinkinderen ook kunnen zien?’’

Ik bleef even stil, had even tijd nodig om adem te halen. ‘’Maar ik kan nu nog zien. Ik moet daar nu zoveel mogelijk van profiteren en genieten. Zielig doen is geen optie. Dat zou alleen maar zonde zijn. Ik moet niet aan de toekomst denken. Nou ja, een beetje voorbereiden kan geen kwaad. Maar ik weiger te denken aan dat ik ooit blind zou kunnen worden. Ik moet van mijn leven genieten, zolang dat kan. Samen met Mandy en de anderen. 10 procent is veel, maar ik heb niet eens gemerkt dat het slechter ging. Als ik niet naar het ziekenhuis gegaan was voor dat oogonderzoek dan had ik het nooit geweten. Dan was er eigenlijk niets veranderd. Maar ik weet het nu wel, maar ik ga niet zielig doen. Ik moet gewoon door.’’

Mandy hield mijn hand stevig vast. Ik kuste haar op de rug van haar hand. ‘’Ik kan nu zien. Ik kan nu films kijken. Ik kan Mandy nu zien. Ik kan de tieten van Anna zien. Ik kan buiten zien. Ik moet nu gewoon zoveel mogelijk genieten. Ik bekijk het dag voor dag. Ik moet gewoon niet denken aan wat er later zal gebeuren. Dat zal ik ook niet doen. En ik ben mijn motto niet vergeten. Je leeft maar één keer dus probeer zoveel mogelijk te genieten.’’

Ik draaide me langzaam om en keek in de ogen van ...