Mini - 167 - Sex Verhalen

Mini - 167

... flauw idee.”

Ze knikte. “Oké. Ik ga nu boterhammen maken.” “Niet nodig lieverd. Is Joline al mee bezig. Lekker naar bed gaan. Je zoontje en ik rooien het wel.” Ze keek naar buiten. “Het is ten minste windstil, dat scheelt. Geen storm.” We liepen naar beneden, waar de geur van koffie hing. Bengel drentelde ook rond, duidelijk blij met alle bezigheden. Joline was al druk bezig.

“Hoi Ma…” “Hallo schat. Kan ik nog ergens mee helpen om deze piraten goed de deur uit te krijgen?” Joline knikte. “Ja. Rob z’n bakkie vergif mengen.” Tony pakte de Senseo, gooide er twee pads in en zette het ding op ‘extra sterk’. “Zo. Die doet z’n werk. Kees, eitje op je boterham?” “Lekker Tony. Maar nu moet ik even bellen.” Ik belde Henry.

“Hoi Kees. Je belt tijdens een niet-gepland vroeg ontbijt.” “Dat weet ik kerel. En nee, ik maak geen excuses. Ik heb Hessel net gesproken: ze zitten met een vermogensprobleem op Neddrill 24. Waar ben jij nu? In Waardenburg?” “Yep.”

“Mooi. Als je klaar bent met je ontbijt en het afscheid van

Angelique

rij je naar Gorinchem en pakt de tekeningen van de 24 in. Ook digitaal: laadt die op 3 stickies. Als dat gereed is, wacht op ons in de hal. Wij vertrekken over vijf minuten uit Nijmegen. Neem ook je Huetdrill-card mee; die heb je nodig. Op Rotterdam staat een heli om ons op te pikken.” “Die card zit standaard in mijn telefoonhoes, Kees. Vaker met dit bijltje gehakt, weet je nog?” “Ja, dat weet ik, maar voor hetzelfde geld ben je gestoord midden in een ...

... gigantisch lekkere vrijpartij met Angelique en ben je nog wat duf.”

Op de achtergrond hoorde ik: “Geef me die telefoon eens aan. Nú!” Daarna klonk de stem van Angelique vinnig: “Wil jij je niet met ons liefdesleven bemoeien, opperpiraat? Het is al erg genoeg dat je mijn geliefde midden in de nacht uit z’n bed belt, verdorie!” “Dat is vijf keer opdrukken, An. En bovendien belde Marion hem wakker. Ik niet.”

Ze bromde nog iets onverstaanbaars. “Wát zei je, Angelique?” “Je bent soms een etter van een vent, Kees Jonkman.” “Mee eens!” riep Joline lachend. “Oh, ben jij ook wakker Jo?” “Ja. En dat op dit tijdstip vind ik dat best wel goed van mezelf. En ik sta verdorie nog koffie te maken voor die rotzak ook. Maar goed An: ik moet dingen doen en dat tuig hier wegwerken. Ik bel je op een fatsoenlijk tijdstip wel terug.” “Is goed! Kees: Sterkte!” “Da’s wel nodig met jouw liefje naast me, dame…”

“Zoals ik al zei: je bent een etter, Kees Jonkman. Je krijgt na de vakantie in Gorinchem klappen van me.” Ze hing op.

“Wat maak jij je weer enorm populair binnen DT, Kees…” hoorde ik Rob achter me. Voordat hij verder kon gaan drukte Tony hem een kop koffie in handen. “Hier. Sterke koffie.” Hij grinnikte. “Hehe… Eindelijk iemand die het begrijpt. Dank je wel, Ma.” Mel kwam binnen, op pantoffels en een kamerjas en schoof zwijgend aan. “Hé zussie… Iets opgewekter mag ook wel, hoor. Neem een voorbeeld aan je vent!”

Ze schudde haar hoofd. “Even niet, Kees. Ik heb er de pest in dat ons ...