Mini - 124 - Sex Verhalen

Mini - 124

... richting uit… En zij hadden geen dekking!

Dat duurde een paar seconden en toen stond Fred op, z’n handen in de lucht. “Staakt het vuren! We sturen een delegatie om te onderhandelen! Joline, Angelique… Overtuig die piraten ervan dat we lief zullen zijn!” Beide dames liepen onze kant uit; Angelique rechtstreeks naar Henry en Joline naar mij. “Vriendjes?” vroeg ze liefjes. Ik omarmde haar. “Nou vooruit… omdat je het zo aardig vraagt. Maar probeer mij nooit meer te verrassen, want je hebt nu gemerkt dat je van de behoorlijk koude kermis thuiskomt, dame.” Ze trok een gezicht. “Dat kun je wel stellen… Ik kreeg twee sneeuwballen. Eén in m’n nek, en de volgende recht in m’n gezicht.” De rest van het backoffice en Theo kwamen erbij en we ginnegapten even met elkaar.

Totdat Joline ingreep. “Kom lui. We hebben een afspraak met de fittness. Een licht looppasje die kant uit.” Fred kwam naast me lopen. “Het leek me zo’n leuk idee, Kees…” Ik grijnsde gemeen. “Ik had bijna het zelfde ideetje, maat. Maar toen al jullie deuren op slot waren, rook ik lont. Ik ben naar boven gerend, gekeken waar jullie uithingen, een omtrekkende beweging gemaakt… en bingo!” Hij gromde. “Op de KMS zouden ze trots op je geweest zijn, verdomme. En die school heb je nooit gedaan!” “Misschien is dat de reden wel, makker…”

De deur van de fittnesschool was open en we liepen weer naar binnen, rechtstreeks naar de zaal. Daar stond Mariette al gereed: streng kijkend, haar handen op haar heupen. En ze ...

... kwam zonder omwegen ter zake.

“Goedemiddag. Vorm een kring, gezichten naar buiten. Op mijn signaal sprint u naar voren, tikt de muur voor u aan, draait om, sprint naar de tegenoverliggende muur, tikt die aan en sprint weer terug naar uw plaats. Geen botsingen. Hoe? Dat regelt u zelf maar. De laatste die staat drukt zich vijf keer op. Vragen? Start!” We spoten van onze plaats. Bij het kruisen van elkaar klapten er twee hard tegen elkaar op: Frits en Denise. Die waren ook de laatste die weer stonden. Mariette reageerde bikkelhard. “Liggen, allebei. Vijf keer opdrukken.” Frits vloekte en werd beloond met vijf keer extra.

Toen ze weer stonden zei Mariette: “Ik hou niet zo van krachttermen. Onthoud dat.” Frits bromde nauwelijks hoorbaar: “Reken maar, potdomme…” Mariette zei niets, keek hem aan en stak een hand met vijf vingers op. Haar andere hand wees naar de grond.

Frits wilde wat zeggen, zag daar op het laatste moment van af en ging braaf z’n pushups doen. Mariette glimlachte kort. Toen Frits weer stond ging ze onaangedaan verder met nog wat pittige binnen-oefeningen. Elke fout werd afgestraft met sit-ups, push-ups of een rondje sprint door de zaal. Na twintig minuten stonden we allemaal te hijgen. “Goed. Allemaal een beetje opgewarmd? Dan gaan we daar iets aan doen. Naar buiten, naast het gebouw op het grasveld naast elkaar gaan staan.” Eenmaal buiten klapte de kou hard tegen ons aan.

“Mooi. Dit was het makkelijke deel…” Een paar zuchten klonken. “…nu een ...