Mini - 124 - Sex Verhalen

Mini - 124

... concentratie-oefening. Trainingsjasjes uit, mutsen af, handschoenen en schoenen en sokken uit!” Er werden wat blikken gewisseld, maar iedereen deed braaf de genoemde kledingstukken uit. We stonden nu in T-shirt en op blote voeten. “Mooi. Op je rug gaan liggen!” “Wát? In deze sneeuw?” Denise keek enigszins paniekerig. Mariette zei niets, maar wees naar de grond. We gingen liggen en meteen voelde ik de kou in mijn rug. Potverdorie… “Doe je ogen dicht en concentreer je. Beeld je in dat je thuis op de bank ligt. Je hebt een open haard en je voelt de warmte tegen je lichaam aan. En je geniet ervan. De vlammen spelen een dansend spel …” Haar stem ging monotoon door en de kou trok langzaam maar zeker weg. Ik voelde me prima! Geen kou meer, maar helemaal ontspannen. Na een paar minuten klapte Mariette in haar handen. “Opstaan! Elkaar afkloppen, kleding pakken en naar binnen.” Eenmaal binnen viel de warmte als een loden deken over me heen. Véél te warm! Mariette liep langs ons heen en keek ons zwijgend stuk voor stuk in de ogen. Aan het eind keerde ze zich om.

“Mooi. Jullie kunnen je goed concentreren. Niemand is te koud. Mensen, ook dit was een concentratie-oefening. Kou is emotie en emotie kun je uitschakelen.” Henk bromde: “Waar heb ik die vaker gehoord?” Mariette draaide zich razendsnel om. “Wie zei dat?” Henk stak zijn vinger op. “Militaire ervaring?” Henk knikte. “Weet je dat dat klopt? Dat wisten de Tibetaanse monniken al. Zij lopen zonder problemen op blote voeten en ...

... alleen gekleed in een enkele doek in de sneeuw. Omdat ze hun emoties onder controle hebben. U kunt dat ook, mits u wilt. Alleen…” ze glimlachte even “…doe dit nóóit zonder begeleiding. Anders raakt u écht onderkoeld en komt u iets te dicht bij Petrus dan de bedoeling was. En nooit langer dan een kwartier. Goed, tot zover. U heeft gemerkt dat mijn lesjes pittig zijn; dat is de bedoeling ook. U mag best afgeknepen worden voor het geld dat uw werkgever betaalt.”

Theo gromde: “Jaja… en die werkgever zelf wordt net zo hard afgeknepen… Bedankt!” Mariette knipoogde. “Dan hebben de werknemers ook wat te lachen, meneer… Mensen, een waarschuwing: ga vanavond op tijd naar bed. Jullie lichaam heeft nu een behoorlijke optater gekregen; da’s goed en jullie zullen merken dat het de concentratie ten goede komt. Maar vanaf een uur of acht vanavond kakken jullie in en wil je maar één ding: naar bed. Dus ga vanavond laat niet meer achter het stuur zitten, want dat is vragen om ongelukken. En nu eruit. Joline, neem jij ze weer onder je hoede?” “Dank je wel, Mariette. See you next week!”

Met een licht looppasje liepen we weer terug naar DT. “Zo… Héhé… nu kan ik weer schelden en vloeken zonder meteen in de voorligsteun te vliegen…” Frits schudde zich uit. “Mijn bovenarmen lijken wel spaghetti, verdomme.” Marion wees op de grond en stak vijf vingers op en Frits slechts één: zijn middelste. “Foei Frits. Dat doe je niet tegen een dame!” André keek bestraffend. “Dat durf je niet tegen Mariette te ...