Awakenings 5 - Sex Verhalen

Awakenings 5

... het volgende half uur kreeg ik een interessant relaas over het Berber volk te horen. We gingen dus naar de Berbers! Ik was opgewonden door het vooruitzicht.

‘Zet je schrap’ schreeuwde Ashraf opeens, en voor ik het in de gaten had gaf m’n vriend vol gas, voer met een rotvaart een klein heuveltje op, waarna de wagen enkele seconden over het zand vloog en vervolgens met een flinke klap weer op het zand terecht kwam. Ik schrok me wezenloos en trilde over m’n hele lijf.

Ashraf keek me grijnzend aan, maar zag meteen dat ik de scène met de vliegende auto niet echt gewaardeerd had. Hij keek me berouwvol aan, vatte m’n linkerhand en zei verontschuldigend: ‘het spijt me, ik had je moeten waarschuwen, vergeef me’.

‘Och, er valt niets te vergeven, ik was er gewoon niet op bedacht, eigenlijk hou ik wel van wat opwinding, Ashraf’. En hoe! Zeker met jou naast me, mon Prince Épyptien dacht ik.

‘Doe maar, mij zal je niet horen klagen’.

Meer aanmoediging had hij niet nodig en het volgend halfuur werden z’n capriolen alsmaar dol-driester. Op het einde van de rit had ik het gevoel dat m’n lever ergens boven m’n longen zat en m’n nieren en maag van plaats verwisseld waren, maar verder was echt alles oké……..

We arriveerden in het kleine Berberdorp en de volgende uren werd ik getrakteerd op een onver-getelijke middag.

Een van de Berbers heette Yoessoef en was een ver familielid van Ashraf, hij sprak gelukkig een beetje Engels, zodat enige communicatie in ieder geval ...

... mogelijk was.

Er werd thee geschonken en op een gegeven moment werden instrumenten te voorschijn ge-haald en werd er gespeeld, en ook gezongen. Ik voelde me helemaal thuis daar, te midden van al die vreemden en genoot intens van hun muziek. Ashraf zal dicht naast me en ik voelde meer dan ooit zijn présence. Hij legde in een vriendschappelijk gebaar z’n arm om me heen en zo genoten we samen van het exotische schouwspel wat voor ons werd opgevoerd.

Later, op het einde van de middag kwam er eten, vreemd eten, maar daarom niet minder lekker! Ik sta sowieso voor alles open en genoot daarom ook met volle teugen.

Deze wonderlijke middag was echt een van de mooiste en ook waardevolste belevenissen in mijn leven tot nu toe.

We namen afscheid, en eerlijk gezegd was ik wel een beetje teleurgesteld dat we al weggingen en ik zei dat ook tegen Ashraf.

‘Ik snap je volkomen, Sven, maar voor we terugkeren naar je hotel wil ik je nog iets moois laten zien, en dat kan alleen nu’.

We namen afscheid, stapten in de wagen en voeren dieper de woestijn in. Het werd gelukkig wat minder heet en ik was benieuwd wat me nu te wachten stond.

Hoofdstuk 15

(Sven)

We reden richting een kleine bergketen en op een gegeven moment liet Ashraf de jeep halt houden.

‘Zo, genoeg geluierd! Nu moeten we een stukje lopen’ commandeerde Ashraf. We stapten de wagen uit en mijn vriend liet me wat heuveltjes oplopen (niet al te moeilijk gelukkig) en op een bepaald moment stootten we op een grote ...