1. Awakenings 5


    Datum: 22-2-2021, Categorieën: Homo Auteur: RickMaastricht, Bron: Opwindend

    Hoofdstuk 13
    
    (Sven)
    
    De dag erna troffen we elkaar wel aan het zwembad, maar of de duvel er mee speelde het was zo ontzettend druk dat er van praten maar bitter weinig kwam. Ik dacht aan het rap dichterbijkomen van het einde van onze vakantie en werd bang om het hart en droevig. Na vandaag nog 3 dagen….
    
    Gelukkig kwam er op het eind van de middag even een rustig moment en Ashraf kwam bij me zitten.
    
    ‘Hoe ziet je dienst er morgen uit?’ viste ik.
    
    Ashrafs gelaat versomberde.
    
    ‘ Niet zo best’ treurde hij, ‘ik had oorspronkelijk tot 5 uur dienst, maar helaas heb ik vanmiddag te horen gekregen dat ik al om 12 uur vrij ben’.
    
    Even moest die mededeling tot me doordringen, toen slaakte ik een vreugdekreet, schold hem uit voor sukkel en gaf hem een flinke por, waardoor hij bijna het zwembad inkukelde. Ik rea-geerde uiterst snel, strekte mijn armen uit en nam Ashraf in een stevige greep, om te voorkomen dat hij in het water zou vallen. Ik hield hem slechts enkele seconden vast, maar dat waren dus wel de meest glorieuze seconden in mijn korte leventje tot dusver! Ik voelde van alles: een tin-teling, warmte, genegenheid en boven alles: liefde….. Inwendig zuchtte ik. Ik liet hem los, enigszins verlegen. Ik kwam tot mezelf.
    
    ‘Ok, wat zijn de plannen?’
    
    ‘Ik heb wel een idee, maar dat is een verrassing’ zei Ashraf geheimzinnig. ‘Zorg maar dat je om 1 uur voor het hotel staat, dan kom ik je ophalen’.
    
    Ik trok mijn wenkbrauwen op.
    
    ‘Nee nee, ik zeg niets’ plaagde ...
    ... hij.
    
    Ik haalde m’n schouders op.
    
    ‘Ok, ik laat me verrassen, maar moet ik nog iets speciaals meenemen?’
    
    ‘Alleen je goed humeur, ik zorg wel voor de rest. O ja, zorg voor een cab of een zonnehoed of zoiets’.
    
    ‘Nou, je maakt me wel nieuwsgierig… Maar goed, ik verheug me er op en ik kijk er naar uit’.
    
    Ik vroeg me wel af hoe m’n ouders dit alles zouden vinden, per slot van rekening was ik onder-hand meer tijd aan het doorbrengen me m’n nieuwe vriend dan met hun, of met Kars.
    
    Even later kwamen ze aanlopen. Ze gingen naast me zitten, begroetten uiterst hartelijk Ashraf en bestelden wat te drinken bij hem. Ashraf slofte weg en ma nam het woord.
    
    ‘We wilden wat met je bespreken, lieverd’.
    
    ‘O je, dat klinkt als moeilijkheden’.
    
    ‘Nou, zo dramatisch is het niet, maar het gaat om het volgende: we wilden eigenlijk erg graag deelnemen aan een excursie naar de vlakte van Gizeh en Cairo, en met “we” bedoel ik Pa, Kars en ik. We vroegen ons af of jij ook wilt meegaan?’
    
    ‘Vertel’.
    
    ‘ Nou, we vertrekken vannacht om 4 uur’, ik kreunde luidruchtig, ‘en de volgende nacht komen we terug’.
    
    Ze zweeg, aarzelend.
    
    Ik dacht na. De piramide van Cheobs! Altijd al willen zien! Maar dan, de geplande trip met mijn Egyptische vriend. Ik maakte mijn keuze.
    
    ‘Ashraf heeft mij uitgenodigd voor een uitstapje morgen, ik zou dat graag willen doen, als jullie het niet erg vinden. Ik weet niet precies wat hij voor mij in petto heeft, maar dat het leuk en plezierig zal worden, dat staat als ...
«1234...»