1. Awakenings 5


    Datum: 22-2-2021, Categorieën: Homo Auteur: RickMaastricht, Bron: Opwindend

    ... een paal boven water!’ Ik keek hun vragend aan. Mijn vader nam het woord: ‘Natuurlijk moet je dat doen, Sven. Ashraf is een leuke en betrouwbare kerel, en natuurlijk zijn we blij dat jij je hier zo uitstekend vermaakt’.
    
    Nou, dat was dan geregeld!
    
    We gingen – na een douchesessie – met ons vieren in het hotel eten, nadat ik de laatste details met mijn vriend had doorgenomen.
    
    Mijn ouders en Kars gingen al rond half 10 slapen, want die moesten natuurlijk ijzingwekkend vroeg op, ik volgde 2 uurtjes later, en mijn laatste gedachten waren gewijd aan Ashraf; ik viel glimlachend in slaap.
    
    Hoofdstuk 14
    
    (Sven)
    
    Echt goed geslapen had ik eigenlijk niet….
    
    Ik ben verliefd!!!! Voor het eerst van m’n leven….. Straalverliefd!
    
    Het enige minpuntje natuurlijk is dat ik niet echt weet of de gevoelens wederzijds zijn, maar van de andere kant had ik zo’n onbestemd gevoel dat het wel eens wederzijds zou kunnen zijn; ten minste, soms ontving ik signalen die in die richting duidden, of was ik me inmiddels rijk aan het rekenen?
    
    We zullen zien!
    
    Tegen kwart voor 1 kwam Ashraf voorrijden en in eerste instantie had ik nog niet eens in de gaten dat hij het was. Er stopte een soort jeep voor de deur en de bestuurder claxonneerde veelvuldig. Toen zag ik Ashraf achter het stuur zitten. Ik liep snel naar de auto en ging naast m’n vriend zitten. Hij grijnsde van oor tot oor.
    
    ‘Wat is dat’? vroeg ik verbaasd.
    
    ‘De auto van m’n oom, dat wil zeggen een van de vele auto’s. Deze ...
    ... zullen we echt nodig heb-ben voor wat ik met jou van plan ben’!
    
    Voor wat ik met jou van plan ben….. Ik kreeg een warm gevoel, en terwijl ik hem aankeek vroeg ik: ‘Wat ben je dan van plan, Ashraf?’
    
    ‘Wait and see, and let me surprise you, my friend’.
    
    We reden het stadje uit, regelrecht het binnenland in. “Mijn Egyptische Prins” (zoals ik hem inmiddels in het diepst van mijn gedacht, om Kloos te parafraseren, al noemde) dreef de jeep de woestijn in. Na ruim een uur hield hij halt.
    
    Om ons heen alleen maar zand en alomtegenwoordig die nooit aflatende zinderende hitte. Ik vond het van een onaardse schoonheid.
    
    Terwijl ik zo rondkeek voelde ik een arm om me heen. ‘Kijk eens goed die kant uit en zeg wat je ziet, Sven’. Ashraf draaide me een halve slag om en gebaarde een bepaalde kant uit.
    
    Ik keek en zag opeens palmbomen, ik zag water;
    
    water??
    
    De zee was minstens 50 km verder op, dus dat kon niet. Ik ontwaarde huizen. Was ik nu aan het hallucineren? Toen drong het tot me door, ik zag een fata morgana!
    
    ‘Wat schitterend!’ zei ik enthousiast, ‘geweldig’
    
    ‘Dat dacht ik toch’!
    
    Zwijgend keken we samen naar dat merkwaardige natuurverschijnsel en de hitte was even verg-eten.
    
    ‘Zo en nu verder!
    
    Onderbrak Ashraf mijn overpeinzingen.
    
    We stapten in de wagen en terwijl mijn vriend de jeep startte vroeg hij: ‘wat weet je eigenlijk van de Berbers?’
    
    ‘Nou, alleen dat ze bestaan moet ik tot mijn schande bekennen’.
    
    ‘Dat gaat veranderen, mijn vriend’, en gedurende ...
«1234...»