Mini - 71 - Sex Verhalen

Mini - 71

Tot half vijf gebeurde er weinig bijzonders meer, behalve dat Angelique kwam melden dat de afspraak voor woensdag prima was. Ik drukte haar op het hart dat het gewoon een gezellige avond zou worden, geen formeel gedoe of iets in die richting. Lekker samen eten, kletsen en elkaar leren kennen. “Ik zal het doorgeven, Kees.”

Toen Joline en ik in de auto zaten, vertelde ze dat Theo langs was gekomen en Marion bedankt had voor haar bijdrage met de spreadsheet. “Ze zat erbij met een kop als een tomaat, Kees! En toen vroeg Theo of we even op mijn bureau verder konden praten, en kwam de aap uit de mouw: hij vroeg of ‘communicatie’ wel het vakgebied was wat ze ambieerde. Daar moest ze lang over nadenken. Ze had het puzzelen met de gegevens van die schepen erg leuk gevonden en ze is stiekem best goed in organiseren, dat heb ik deze dagen wel gezien. Kortom: ze gaat nadenken over haar toekomst. En volgens mij heeft ze dat de laatste maanden nog nauwelijks gedaan. En ik begin een idee te krijgen over iets waar ze geschikt voor zou kunnen zijn…”

Ik keek nieuwgierig. “Vertel eens!” “Op voorwaarde dat je voorlopig je grote mond daar nog over dicht houdt, Kees… Ik zit er over te denken om Angelique voor te dragen om mij te ondersteunen en tevens juridische rechterhand van Theo te maken en Marion voor te stellen om de receptioniste van DT te worden…”

Ik floot even zachtjes. “Angelique snap ik. Jullie zijn vier handen op één mooie buik. Bovendien kan zij Theo helpen met de ...

... juridische kant van contracten en zo. Dat doet Gertie grotendeels, maar soms moet meneer de directeur ook aan de bak en dan is hij een dag lang niet te genieten. Maar Marion als receptioniste? Zou ze dat niet als degradatie zien?”

Joline schudde haar hoofd. “Ik denk het niet. Ze kán het, Kees, ze is organisatorisch best wel goed, houdt overzicht, heeft een goed geheugen en is, nadat Fred haar wat lesjes heeft gegeven, best wel netjes en gestructureerd. Bovendien: wij hadden toch een vrijbrief van Theo? Nou dan.” Ze dempte haar stem “Bovendien: jouw kantoor is vlak naast de receptie. Als ze weer naast haar schoenen gaat lopen, kan jij haar mooi uitfoeteren in je rol van die beul van een sergeant waar meneer van Laar nog steeds nachtmerries van heeft…”

Ze gniffelde, maar werd toen weer serieus. “Ik meen het: het zou goed zijn voor het bedrijf én voor Marion. Ze kan het én ze moet leren beseffen dat elk radertje in de machine belangrijk is. En als ze het goed doet, kan ze als neventaak communicatie en PR oppakken. Zo druk is de receptie van DT nou ook weer niet als het eenmaal draait. Angelique kwam vanmiddag al vragen of ze iets voor mij kon doen, want ze was het even zat om duimen te draaien en kin te tikken. Ik heb haar...”, Joline giechelde gemeen,”… doorverwezen naar Henry. Misschien dat hij nog een wasje had liggen wat ze kon draaien…Vuile sokken of ondergoed en zo. Ze keek me héél even héél giftig aan…”

Ik grinnikte. “Gemeen mens. Ons lieve vriendinnetje zó behandelen… ...