-
Bakkersjongen - 8
Datum: 29-10-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... bijzonder.’’ zei ze stil, maar ze lachte verlegen weg. Ik vond het fijn om haar te vlijen. ,,Niet? Ik ken niemand die bijna vijf uur voor een dichte deur in een vreemde stad gaat zitten om iemand uit te nodigen voor een feestje, terwijl je ook een appje had kunnen sturen. En dat om een ander te helpen.’’ stelde ik bijdehand, maar had haar daar natuurlijk wel. Wie doet nou zoiets? ,,Oh, ja, ach ja.’’ zei ze dan. ,,Maar dat kan ook aan jou liggen.’’ zei ze toen wat ernstiger, en zo keek ze me ook aan. Haar intense blik liet me blijken dat zij over mij dacht, zoals ik over haar dacht. Bam! Alsof ze me een trap in m’n maag gaf, daar kwamen plots een hoop gevoelens tot stand. Een positieve trap, in dit geval. Een explosie van vlinders. Toen moest ik wel. - Ik drukte haar achterover en kwam deels op haar te liggen terwijl onze monden elkaar fanatiek en gepassioneerd aanvaardden. Ik legde een hand op haar ontblote heup en een ander onder haar hoofd. Zij had haar handen voor haar lichaam, en voelde soms even aan m’n borst of buik. Even was alles leeg in het hoofd. We zoenden. Tongden niet. Het was meer een kus. Een hele innige en smakelijke kus. Toch keek ik haar niet veel later verdwaast aan. ,,Kut…’’ zei ik toen ik wist dat ik nu weer te ver ging. Maar ze lachte er om. Even trok ze me dichterbij aan m’n shirt en kuste ze me nog een keer op de mond. ,,Misschien kan dit straks wel.’’ zei ze speels, uitdagend zelfs. ,,We hebben allemaal onze problemen op dit gebied, ...
... en wat als we er alleen samen uitkomen. Wij drieën.’’ voelde ze zich vrij te verkondigen. Dat klonk natuurlijk als een droom. ,,Tessa dacht dat we echt seks hebben gehad.’’ zei ze daarna. Weer een nieuwtje. ,,Ik zei haar van niet. Ze wist al van Jack af en zijn ‘niet vreemdgaan’.’’ gniffelde ze verbolgen. ,,Ik denk echt dat ze je weer een kans gaat geven. En ik hoop gewoon dat we het deze keer anders kunnen aanpakken.’’ klonk ze hoopvol. ,,Wij drieën.’’ benadrukte ze nog een keer, bijna wanhopig. Mijn hand gleed over haar heup en ik zou liegen als ik zou zeggen dat niet te willen. Ik was in staat hier ter plekke de kleren van haar lijf te scheuren, wetende dat ik Tessa over een paar daagjes zou zien en spreken. Toch klom ik van haar af. ,,Ik hoop het.’’ zei ik haar nog zachtjes. Maar ik ging er natuurlijk niet vanuit. - ,,Het is alweer laat. Ik moet er morgen vroeg uit.’’ zei ik haar nadat ik weer overeind was gekomen. Ze knikte en wist ook wel dat het niet verder kon zo. Of wel? ,,Zal ik blijven?’’ vroeg ze me namelijk, al was het nog zo voorzichtig. ,,M’n ouders verwachten me niet thuis. Het is vakantie.’’ zei ze nonchalant met optrekkende schouders. ,,Ja, kan wel, maar…’’ ,,Ik slaap wel onder de kast.’’ lachte ze snel. Maar dat had ik al opgeruimd. Dus dat ging niet. ,,Oh, hm. Anders… weer de bank?’’ stelde ze toen voor. Maar ik merkte ook wel dat ze liever ergens anders wilde slapen deze nacht. - Zonder kleerscheuren kwamen we de nacht door, al had ...