-
Bakkersjongen - 8
Datum: 29-10-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... jas.’’ bood ik voorzichtig aan. Ze schudde haar hoofd en hield hem zelfs stevig vast en dicht. Ik vond het erg. Ze leek wel bang voor me. Ik durfde haar hierna niet aan te kijken. ,,Ik wilde je wat vragen.’’ begon ze toen stil. Ik keek haar meteen aan en zag een spanning die ik niet zo snel herkende. Maar ik knikte en wilde dat ze doorging. ,,Ik geef zaterdag een feestje. Voor het nieuwe jaar. Bij mij thuis. Tessa komt, en ik denk dat jij ook moet komen.’’ zei ze daarna vlug. ,,Zaterdag? Dat is m’n verjaardag.’’ zei ik eerst. Ik had me wel voorgesteld als 27, maar werd dat pas dit oudjaar. Ik rondde me leeftijd altijd af, en het liefst naar boven. ,,Weet ik.’’ zei ze nors, alsof ze me toch niet zou feliciteren. ,,Maar ik denk dat Tessa het fijn zou vinden als ze je weer ziet.’’ Hier verraste ze me enorm mee. ,,Denk je?’’ vroeg ik haar gelijk hoopvol. Maar Manon stond daar als een boodschapper die iets met volledige tegenzin verkondigde. ,,Ja, dat denk ik wel.’’ mopperde ze min of meer. ,,Dan ga ik weer. Ik app je het adres wel.’’ En vlug wilde ze weg. ,,Nee, wacht. We zijn pas halverwege.’’ zei ik haar snel. ,,Haverwege?’’ ,,Ja, als Tessa dat zou willen, dan kom ik graag. Maar dan moet jij het ook goed vinden. En ik denk niet dat jij dat goed vind. Om meerdere redenen, ben ik bang. En dat je dit voor Tessa wilt doen, want zo komt het over, is erg nobel van je, maar misschien niet handig voor jezelf?’’ begon ik sterk, maar kwam uiteindelijk onzeker ...
... over. ,,Niet dat ik je ken, verder.’’ wilde ik nog als grapje maken. Die viel gelukkig goed. Ze zuchtte en glimlachte er om. - ,,Weet je waarom ik zo boos werd?’’ vroeg ze me daar toen op. Ik wist niet zeker of ik het wilde weten, maar schudde met m’n hoofd. Nu zuchtte ze weer. Wat zwaarder. En ze kreeg het ook moeilijk. ,,Ga even zitten, anders.’’ bood ik snel aan. ,,Nee, dat wil ik niet!’’ zei ze plots fel. ,,Godver…’’ Ze leek boos te zijn op zichzelf. ,,Je had gewoon gelijk, laat maar.’’ zei ze toen snel. Ze hoefde het niet te vertellen, maar dit was liegen. ,,Nee, niet waar. Yo, ik ging zwaar te ver. Echt veel te ver. En als er iets is wat je dwars zit, mag je dat heus vertellen, maar je moet je zeker niet verplicht voelen. Jij bent me echt niets verschuldigd.’’ probeerde ik haar tegemoet te komen. Ze wreef even nijdig met een hand over haar gezicht en streek haar lange haren naar achteren om bij haar voorhoofd nog een flinke pluk te pakken en er in te knijpen. Ze brieste daarbij ook. Zo had ik haar nog nooit gezien. Zo kwaad en gefrustreerd. Ik had dan ook nare dingen gezegd, al was ik dat door Juul even vergeten. - ,,Weet je waarom pijpen geen vreemdgaan is?!’’ vroeg ze me toen plots hard en boos. De buurtjes hadden dit kunnen horen. Ik had daar geen antwoord op. ,,Omdat me dat geleerd is!’’ gaf ze zelf antwoord, en weer fel ook. Ik schrok er van. ,,Is dit van die buurjongen…’’ Dat was het eerste waar ik aandacht. Het ‘delen’ en zo… ,,Nee…’’ ...