Een Verrassende Reis - 9 - Sex Verhalen

Een Verrassende Reis - 9

... weten in was. Ik heb nog een keer goed rondgekeken, met moeite de klemmende voordeur opengetrokken, naar buiten gestapt, en vervolgens de deur met een knoertharde klap dicht getrokken. Mijn verleden en mijn jeugd lagen achter me, mijn toekomst voor me, ik was er klaar voor.

Een week of tien na deze gebeurtenis ontving ik een brief van een notaris die mij het volgende meldde. Namens uw vader Stephanus van Haaren deel ik u, Stephanus van Haaren mede dat uw vader u niet langer als zijn zoon beschouwd. Dat mij de toegang tot zijn woning en iedere toenadering of contact met leden van zijn gezin of hun nakomelingen werd verboden. Ook schreef deze notaris dat ik, voor zover dit wettelijk mogelijk was, volledig werd onterft.

Dit kwam aan de ene kant hard aan, maar aan de andere kant was het ook een opluchting. Achteraf kan ik zeggen dat het op één uitzondering na uitsluitend positieve gevolgen heeft gehad. Ik voelde mij volledig bevrijd van allerlei ballast, ik stond werkelijk op mijn eigen benen en dat beviel uitstekend. Het verlies van mijn familie heb ik lang ervaren als een constante pijn. Die pijn verdween toen jaren later eerst mijn vader en kort daarna mijn moeder overleed. In beide rouwadvertenties in de krant, stond expliciet dat ze negen kinderen hadden gekregen. Bij vaders advertentie kon ik dit nog begrijpen, maar toen dit ook zo bij moeder stond wist ik dat niet alleen mijn vader maar ook mijn broers en zussen mij hadden afgeschreven. Sindsdien geef ik ...

... desgevraagd ook aan dat ik als enig kind ben opgegroeid en nooit broers of zussen heb gehad. Het is goed zo, ik ben er helemaal mee klaar.

Je zult begrijpen dat ik daarom niet heel erg enthousiast was toen ik van Herman hoorde dat jij naar mij op zoek was. Herman is een van de weinigen die mij vanaf mijn jongste kinderjaren kent en waar ik nog contact mee heb. Via hem weet ik ook dat mijn familie nog net zo homofoob is als in de jaren vijftig. Daarom ook, waarschuw ik je dat jij je geen illusies moet maken dat je met ons contact kunt onderhouden zonder je familie te verliezen.

Ik vond Stef – of eigenlijk ome Stef- een geweldige vent. Ik had onmiddellijk het grootste respect voor de wijze waarop hij met alle problemen die hij had ondervonden was omgegaan.

Ik deelde zijn mening dat een homo is onze familie niet echt welkom zou zijn. Maar of het onmogelijk was zoals Stef veronderstelde betwijfelde ik toch. Ik zei hem dat ook en hij zei dat hij mij graag het voordeel van de twijfel gaf maar zich geen enkele illusie maakte en niet anders verwachtte dan dat de geschiedenis zich zou herhalen indien ik het waagde uit de kast te komen. Er is echter wel één groot verschil: Ik kan je nu al zeggen dat ons huis voor jou wagenwijd open staat wanneer je elders op straat geknikkerd wordt. Ik vond dit zo’n overweldigende geste dat ik uit mijn stoel kwam naar hem toeliep en hem spontaan omhelsde en zoende. Om vervolgens exact hetzelfde te doen bij Andrew die gedurende het hele gesprek