1. Een Verrassende Reis - 9


    Datum: 13-10-2020, Categorieën: Homo Auteur: The, Bron: Opwindend

    Het voorlaatste deel al weer. Dank voor de fijne reactie op de voorgaande en ik hoop dat jullie dit deel ook kunnen waarderen.
    
    9
    
    Er werd open gedaan door een man die duidelijk van Indische afkomst was en ik wilde me al verontschuldigen omdat ik er van overtuigd was aan het verkeerde adres te zijn toen hij zei: “Jij bent Stephan van Haaren neem ik aan”? “Ja dat klopt”. “Nou kom maar binnen. Stef is nog boven maar hij zal zo wel komen”. Hij stelde zich voor als Andre Matulesi en schudde me hartelijk de hand. Hij ging me voor naar de woonkamer, bood me daar een zitplaats aan en vroeg wat ik wilde drinken. “Ik lust wel een kop koffie” Dat komt goed uit want ik heb net vers gezet, Wij drinken rond deze tijd als we uit ons werk komen ook altijd koffie. Voor mij werd in enkele minuten duidelijk dat ik in een huishouden van mannen was terechtgekomen. Het was er netjes, gezellig ingericht, opgeruimd, maar de “woman’s touch”ontbrak dat was duidelijk.
    
    Op het moment dat Andre met de koffie uit de keuken kwam ging de deur naar de gang open en kwam “oom” Stef binnen. Hij stond perplex toen hij me zag. De gelijkenis tussen ons op dezelfde leeftijd was inderdaad verbluffend en zei: ”Heb ik dan toch een zoon?” “Dat geloof ik niet maar u heeft wel een neef en dat ben ik!”. Nadat we elkaar een hand hadden gegeven en aan de koffie zaten werd Stef heel ernstig. “Stephan” zei hij “ik weet niet of ik blij moet zijn dat je me hebt gevonden. Wat je niet hebt kun je ook niet verliezen. Ik ...
    ... had een grote familie die ben ik van de ene op de andere dag kwijt geraakt. Daarover heb ik heel veel verdriet gehad maar daar ben ik nu wel overheen. Maar nu kom jij en dat betekend onherroepelijk weer een stuk familie die ik zal verliezen of opnieuw een jongeman die zijn familie kwijtraakt”. “Hoe bedoelt u dat? “. Stef keek me indringend aan en vroeg: “Heb je werkelijk geen idee, of wil je weten of jou vermoedens juist zijn?” Ik moest even nadenken want deze vraag had ik niet verwacht. “Ik heb wel vermoedens, maar wil weten wat er is gebeurd om te weten wat me te wachten staat”. Hoezo “te wachten staat? ‘ Ik voelde dat ik rood werd tot achter m’n oren maar ik durfde niet uit te spreken wat ik bedoelde. ‘Oom keek me nog eens indringend aan en zei “Alles op z’n tijd jongen, maar je hoeft ons niets te vertellen wat je liever nog voor je houd. Daarop keek hij even naar Andre en die beantwoordde zijn blik met een warme glimlach en een nauwelijks merkbaar hoofdknikje. Voor het geval je het nog niet weet: Ik ben homo en gelukkig is André dat ook want zodoende hebben we de problemen die ieder van ons te verwerken heeft gehad overmeesterd en zijn we er als twee gelukkige en veel sterkere mensen uitgekomen. “Nou dan ben ik dus niet de eerste homo in de familie” was mij spontane reactie. Stef keek me aan en vroeg; “En dat is algemeen bekend?” “Nee natuurlijk niet dat weet alleen Kees” zei ik voor dat ik besefte wat ik zei vroeg Stef: “Wie is Kees”. Ik voelde dat ik helemaal rood werd ...
«1234...7»