Een Verrassende Reis - 9 - Sex Verhalen

Een Verrassende Reis - 9

... omdat ik ons geheim dat we toen al vijf jaar heel zorgvuldig bewaarden hier zomaar verraden had, want dat ik nu niet meer terug kon was duidelijk. “Kees is mijn vriend, dat weet iedereen, maar dat wij meer dan vrienden zijn en ook intens van elkaar houden weet nog niemand, behalve jullie nu”. “Dan had ik het toch goed gedacht”. “Wat?” vroeg ik onnozel. “Dat je ook homo bent”. “Is dat dan te zien?”vroeg ik verschrikt. “Nee hoor maak je geen zorg maar ik voelde het”. En dat is waarschijnlijk hetzelfde gevoel wat jouw heeft doen besluiten naar mij op zoek te gaan. Ik weet niet hoe dit af gaat lopen maar ik moet je zeggen dat ik je een sympathieke knul vindt die ik heel graag zou willen behoeden voor ellende. Maar dat is helaas niet altijd te voorkomen. Dat hebben wij, en hij keek daarbij veelbetekenend naar André, helaas maar al te zeer moeten ervaren.

Ik heb onze familie natuurlijk al een lange tijd niet gezien, maar ik betwijfel of ze hun opvattingen over homo’s hebben bijgesteld. Ik vrees dat er nog steeds slechts twee smaken zijn: “Normaal doen of voorgoed verdwijnen”. “Nou daar kon u wel eens gelijk in hebben” viel ik hem spontaan bij, “Want ik moet er niet aan denken dat ik thuis moet gaan melden dat ik op jongens val”. “Kijk dat bedoel ik zei Stef. En ga er maar gerust van uit dat de omgang met ons tot een zelfde sanctie zal leiden. Daarom heb ik ook gezegd dat je wat mij betreft éénmaal hier mag komen om ons verhaal te horen. Daarna zul je ook wel tot het besef ...

... komen dat het niet mogelijk zal blijken om èn met ons contact te onderhouden en ook de andere familiebanden aan te houden. Maar laat ik beginnen bij het begin want alleen zo krijg je een goed beeld.

En Stef begon te vertellen:

Nadat ik mijn HBS diploma had behaald stond ik voor de keuze, of een baan zoeken of verder studeren. Een baan zag ik nog niet zo zitten maar voor een universiteit was geen geld. De Koninklijke Militaire Academie in Breda leek mij daarom een goed optie. Als ik daar zou worden toegelaten zouden de opleidingskosten voor rekening van Defensie komen. Maar er was nog iets anders, dat ik toen nog absoluut geen naam kon geven. Het leek me erg leuk om in een werkomgeving te zijn waar ik omringd zou worden door mannen. Denk er om het was 1955, er waren twee soorten mensen, mannen en vrouwen en die trouwden met elkaar. Andere smaken waren er niet!

Ik zal je niet vermoeien met alles wat me in de opleiding ten deel viel. Ik kan je zeggen dat het, interessant, leuk en bij tijd en wijle ook echt wel zwaar was. Maar tegen het einde van de opleiding ging het niet goed met me. Ik voelde me dikwijls gammel maar er werd nooit een oorzaak gevonden. Uiteindelijk belande ik in de ziekenboeg, opname ter observatie heette dat toen, Dat betekende dat je veertien dagen absoluut in bed moest blijven en er in die tijd allerhande onderzoeken en testen werden uitgevoerd. Zelfs naar de toilet gaan of je wassen bij de wastafel was er niet bij, alles gebeurde op bed. Nu zou je ...