Awakenings 3 - Sex Verhalen

Awakenings 3

... babbelden wat over school en aanverwante zaken; ook de muziek kwam even ter sprake, maar dat werd door Annika resoluut afgekapt. ‘Ja hoor eens, als jullie daarover beginnen te oreren ben ik weg!’ We scholden haar plage-rig uit voor cultuurbarbaar, maar ze zei: ‘Ik vind jullie muziek práchtig, echt waar! Maar als jullie beginnen te zeveren over fill in, of over het 11e kruis raak ik toch echt het spoor bijster….

‘F zeven, mol vijf, kruis elf” verbeterde Richard haar. ‘Ja, vast wel, maar bespreek dat maar als jullie onder elkaar zijn hoor, het is veel interessanter te vernemen hoe het gaat tussen MarieAnge en jij, Sven’ gooide ze er onverwachts uit, terwijl ze zich naar Sven omdraaide.

Richard en ik draaiden ons ook om, en deze mededeling was dus echt nieuws voor mij. Sven bloosde, dat was duidelijk! Hij schutterde wat en probeerde een en ander meteen te bagatelliseren wat hem niet zo best afging. ‘Och jongens, jullie zien spoken! Eh… MarieAnge en ik zijn gewoon bevriend, enne… jullie moeten er, ja hoe zal ik het zeggen… ehm… ja, jullie moeten er eigenlijk niks achter zoeken…’ hakkelde hij.

Annika veerde op. ‘Nou dat is niet precies wat ik heb gehoord, lieve schat!

MarieAnge’, ze draaide zich om naar Rich en mij, ‘MarieAnge is bevriend met m’n zus Stella, en aan haar heeft ze andere dingen verteld, hele andere dingen….’

‘Och, jullie meisje ook’ sputterde Sven. ‘We zijn bevriend, we hebben geen relatie als jullie het bepaald willen weten, en we zien wel ...

... hoe het verder gaat….’

‘Hm, ja ja, we zien wel’, zei Annika op een guitige manier.

Ze stond op en keek op haar horloge. ‘En ik zie nu dat ik zo snel mogelijk thuis moet komen, ik ben kapot!’. Richard stond ook op. ‘Ik stop er ook mee, moet nog wat huiswerk maken en zo, gaan jullie ook?’ Hij keek ons aan.

“Nou ik zou nog wel even willen doorgaan” sprak Sven. Hij keek me vragend aan. Ik had eigenlijk ook nog wel trek, dus nadat we uitbundig afscheid hadden genomen van Rich en Annika liepen we weer terug naar de baan.

‘Weet je’ zei Sven onder het lopen, ‘daarnet deed je het eigenlijk best goed, Daan, maar volgens mij moet je wat gaan doen aan je backhand’.

Dat was ik helemaal met hem eens, dus volgde andermaal een pittig partijtje tennis, en dankzij het enthousiasme van Sven zo mogelijk nog fanatieker dan aan het begin van de avond.

Tegen half 11 konden ze me bij elkaar vegen en gaf ik aan te willen stoppen. We waren de laatste spelers op de baan en sowieso zou de club rond elven dicht gaan.

We pakten onze spullen en liepen nog napratend over het laatste uur richting uitgang.

Tony, die belast was met de dagelijkse leiding over de tennisclub stak z’n hoofd om de deur. ‘Zo heren, uitgespeeld?’ Wij antwoordden bevestigend. ‘Prima, dan kan ik hier afsluiten en elders gaan opruimen’. Hij viste een sleutel uit zijn borstzakje en vroeg ons de kleedruimtes te willen afsluiten als we uitgedoucht waren. Dat beloofden we en we liepen de trap af.

Hoofdstuk ...