Het komt zomaar op je pad - Sex Verhalen

Het komt zomaar op je pad

... kracht en liefde.

Tijdens mijn uitleg ging ze naast me zitten op de grond. Haar armen om haar knieën gevouwen. Haar kin erop.

Ik ben trouwens Ruud, stelde ik me voor. Ik ben Hilde zei ze zwijgzaam met haar hoofd op haar knieën. Beiden zeiden verder niets en keken over de plas.

Daar zaten we dan. Op een of andere manier had ik geen behoefde om haar te verlaten. Weer lag mijn hond aan haar zijde.

Voor me uit kijkend vertelde ik dat het mij verbaasde dat mijn hond naast haar lag en niet naast mij. Ze aaide niets zeggend mijn hond over haar kop en hield haar handen toen stil. Er was dus contact tussen haar en mijn hond constateerde ik. Ik kende mijn hond die 24u per dag naast me was. Ik herkende veranderingen in gedrag. Mijn hond bleef bij haar liggen.

De tijd liep door en echt veel werd er niet gezegd zodat ik besloot om weg te gaan. Ik stond op, riep mijn hond, groette het zwijgzame meisje en ging richting huis.

Ik dacht die avond eigenlijk best wel veel aan het tafereel wat ik had meegemaakt met mijn hond die, nu haar natte bek omdat ze gedronken had, naast me op de bank lag. Ik wist het.

De bank zag er op haar plek echt niet uit.

De volgende dag liepen we weer samen, weer dezelfde plek en op een afstand dacht ik weer hetzelfde meisje te herkennen. Baas en hond bleken na jaren toch echt een eenheid maar weg was ze. Ze stoof met haar zware lichaam op het meisje af. Mijn hond schrijdt zich altijd voort. Statig conform haar aanzien.

Nou weinig aanzien ...

... maakte ik hieruit op en ze lag al bij het meisje die haar aanhaalde.

Ik zette me nu naast haar onderwijl haar groetend.

Een blik, een groet en ze ging verder met het aanhalen van mijn hond die haar kop op haar schoot had gelegd.

Het begon te motteren, daarna weer droog en daarna weer motteren. Dus waardeloos weer maar we bleven zitten.

Ik deed mijn jas uit en legde die over haar hoofd. Geen enkele reactie terwijl ik ondertussen dus nat begon te worden.

Het meisje bleef tot volle tevredenheid van mijn hond haar aanhalen.

“Ehhhhhh, het begint te regenen” sprak ik tegen haar. “Misschien een idee om eens terug te lopen voordat we helemaal nat zijn” sprak ik tot haar.

Ze haalde haar schouders op. Er was dus iets. Iets wat haar behoorlijk dwars zat.

“Vertel eens als je tenminste wilt, wat is er prinses?” “Is er iets aan de hand, je bent zo stil en dan nu ook nog in de regen” “Kan ik je ergens mee helpen?”

Het meisje zweeg en keek voor haar uit.

Er was dus iets.

Ik keek naar mijn hond met haar hoofd op haar benen. Ik besefte dat mijn hond nu aan het waken was. Ik begreep nu waarom ze niet luisterde naar me. Ze had het meisje zonder dat ik het wist in bescherming genomen. Ik keek naar mijn hond die met logge rode bloeddorstig uitziende ogen mij aankeek en geen krimp gaf. Ik zag haar staart zwaaien. We hadden wel degelijk contact.

“Ehhhhhhhh prinses, mijn hond ligt bij je, ik ken mijn hond en mijn hond zoekt altijd aandacht” vervolgde ik. “ Maar ik ...