1. Het komt zomaar op je pad


    Datum: 9-10-2017, Categorieën: Hetero Auteur: Vincent1964, Bron: Gertibaldi

    Ik, Ruud, 52jr liep met mijn hond door de wijk en besloot maar eens van de route af te wijken en liep de velden in. Bossen aan de ene kant, akkers aan de andere kant, hier en daar een sloot.
    
    De hond ver voor me of ver achter me, ruikend aan alles wat voor haar neus kwam.
    
    Ik dacht dat als de mens deze gave had ik dagelijks in de Kalverstraat zou lopen en dan eveneens ruikend aan alles wat juist ik als prettig ervoer.
    
    Het mocht trouwens ook wel een winkelcentrum zijn glimlachte ik in mezelf.
    
    Ik ontdekte in 2014 dat een wandeling over de wereld ergens stopte en wist dat het enorme meer voor ons geen uitkomst bood om erover heen te springen en zette me maar aan de waterkant tussen de bosschages die zich daar bevonden.
    
    Ik had niet op mijn directe omgeving gelet en was mijn hond plotseling kwijt die ik maar eens naar me toe floot.
    
    Echt geen hond die kwam. Dus nogmaals fluiten omdat mijn hond naar mij moest komen en niet anders om.
    
    Ze kwam en liep weer terug de bosjes in.
    
    Een beetje gepikeerd floot ik voor de 3ex. Nu op een manier die ze bijna 3 km verder in het dorp konden horen.
    
    Jawel ze kwam en een meisje stuurde haar naar me toe. Verbaast keek ik haar aan omdat ik me niet bewust was van haar aanwezigheid.
    
    Mijn hond bleef echter daar, meer om redenen dat ze bleef aanhalen.
    
    Enfin, ik stond maar op en wilde mijn hond terughalen om haar opdringerigheid te stoppen en liep op het meisje af.
    
    “Sorry lieverd. Mijn hond is nieuwsgierig dus ik neem ...
    ... haar maar mee”.
    
    “Het meisje gaf aan dat het goed was” en zette zich weer terug in het gras.
    
    Ik wenkte mijn hond weer en wilde weer op mijn eigen, mezelf toebedeelde plekje gaan zetten.
    
    Mijn hond bleef echter bij haar en als er iets is in de wereld waar ik een hartstochtelijke hekel aan heb is wanneer een hond ongedisciplineerd weigert luisteren. Ik tolereer dat nimmer.
    
    Zowel mijn hond als ik waren het daarover de afgelopen 6 jaren eens; denkend aan al die sloebers die menen ook een hond onder controle denken te hebben welke beesten gelokt worden met snoepjes die wekenlang verwaarloos en vervuild in hun zakken zitten tussen zakdoeken, stof en andere smeerlapperijen. Onbewust over een zichtbaar feit dat hun honden ziekt, lui en moddervet zijn.
    
    Een snijdend commando volgde. We werden weer 1. Mijn hond herkende haar plaats. Na 1 minut volgde haar beloning in de vorm van woorden, aandacht en aanhaling.
    
    Daarna meteen klaar!
    
    Het meisje kwam naar me toe lopen en sprak weer haar verontschuldigingen uit “wat zeker niet nodig was” zei ik.
    
    Ik legde haar uit dat “ook mijn hond constant gewezen moet worden op haar plaats en dus rangorde. Mijn hond heeft een plicht lieverd” sprak ik tot haar en legde het meisje uit.
    
    “Dit is een beschermhond. Opgevoed om over mij te waken en spullen te beschermen. Dat is haar natuur. Daarin voelt ze zich prettig en veilig hoe sterk ze ook is”
    
    Ik zag haar blik en legde uit wat een Mastino Napoletano is over hun oorsprong, karakter, ...
«1234...9»